Emma

Over de lotgevallen van kat Emma is hier enige malen bericht. Zij werd na achtergelaten te zijn bij een verhuizing, opnieuw met achterlating bedreigd. Emma was liefdevol door een Amerikaans stel opgenomen, maar na hier vele jaren gewoond te hebben, werd de man naar de vestiging van zijn werkgever in Genève overgeplaatst. Het stel wist niet goed of Emma beter gediend was met achterlating in de haar vertrouwde omgeving, of met mede-verhuizing. Bij achterlating zouden zij de buren vragen de zorg voor het dier op zich nemen. Ik pleitte uiteraard voor mede-verhuizing.

Het hoekhuis stond naar schatting twee jaar te koop, en omdat de verkopers ontevreden waren over de inspanningen van hun makelaar, zijn ze in de tussentijd ook nog naar een andere makelaar overgestapt. Ik kreeg niet het idee dat dat veel hielp, want het bleef te koop staan. Voor iedereen in de buurt, behalve de verkopers zelf, moet duidelijk geweest zijn dat de vraagprijs te hoog was.

Totdat kort geleden ineens het bord uit de voortuin was. Omdat ze niet direct naast mij wonen heb ik de ontwikkelingen van een enige afstand gevolgd. Die gingen plotseling snel: vorige week vroeg stond er ineens een grote verhuiswagen voor de deur, en een dag daarna nog eens een vrachtwagen met een grote container erop. Toen ik er later langskwam zag ik aan de gordijnen dat ze weg waren. Wat er met Emma was gebeurd wist ik niet. Ik besloot dat bij gelegenheid bij de naaste bewoners na te vragen.

Vandaag reed ik er weer langs toen ik op korte afstand van het huis een witte kat zag. Emma??? Nee toch?! 

Emma was wit, maar zij droeg geen halsbandje zoals deze. Het toeval wilde dat ik voor het raam van het huis een man gezien had met een mobieltje aan zijn oor. Ik wilde het weten en belde aan. Open deed een jonge vrouw die geen Nederlands sprak, en gebrekkig Engels. Even later kwam de man erbij die zowel Nederlands als Engels bleek te spreken. Ik vertelde wie ik was en legde mijn probleem uit. Het antwoord was: EMMA IS MEE !
Wat was ik blij!

Hij voegde er nog vriendelijk aan toe dat hun eigen kat morgen zou komen: een zwarte. Ik wenste ze een gelukkig verblijf in hun nieuwe huis. Opgelucht reed ik naar huis. All’s well that ends well.