 |
| Daar komt de bruid |
D66 wil duidelijke grenzen tussen privé- en gemeenschappelijk vermogen bij het aangaan van een huwelijk.
Als mensen trouwen of kiezen voor een geregistreerd partnerschap, zijn ze nu op grond van de wet automatisch in gemeenschap van goederen verbonden. De bezittingen, zoals spaargeld of het opgebouwde pensioen, en de schulden van beiden komen samen.
“De wet gaat ervan uit dat een persoon álles wil delen met zijn partner. Meestal is dat niet zo,” vindt D66-Kamerlid Magda Berndsen.
Om gemeenschap van goederen te voorkomen, is het nodig om vóór het huwelijk bij de notaris een akte van huwelijkse voorwaarden te laten opstellen. De kosten hiervoor liggen tussen de 500 en de 900 euro. Berndsen: “Doordat gemeenschap van goederen per wet automatisch is, moeten wij betalen om ons privé-vermogen te kunnen bewaren. Ik vind dat we recht hebben om te kiezen zonder dat we hier voor moeten betalen.”
De regeling van gemeenschap van goederen dateert uit 1838. D66 wil de wetgeving aanpassen aan de huidige tijd. Vandaag de dag kiest ongeveer een op de drie koppels bewust voor het scheiden van privévermogens. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw is het percentage echtparen dat trouwt onder huwelijkse voorwaarden bijna verviervoudigd.
“Het huwelijk is geen religieus instituut voor de overheid, maar puur een juridische constructie, die regelmatig aan de praktijk moet worden aangepast,” aldus Berndsen. Tegenwoordig eindigt een derde van de huwelijken in een scheiding. In 2008 bijvoorbeeld gingen 32.000 Nederlandse echtparen uit elkaar. Wie op basis van gemeenschap van goederen trouwt, behoudt geen rechten meer op zijn bezittingen. Bij scheiding krijgt elke echtgenoot de helft van alles.
De positie van de vrouw is sinds twee eeuwen geleden sterk veranderd. Steeds meer vrouwen werken en worden kostverdieners. Volgens Berndsen moeten we de huwelijkswetgeving aanpassen aan de realiteit. “D66 gaat ervan uit van volwassenen die een bewuste keuze maken voor een huwelijk. Een eerlijke vermogensverdeling draagt bij aan de emancipatie van vrouwen.”
Het huwelijksvermogensrecht waardoor alle bezittingen van partners automatisch worden samengevoegd bestaat vrijwel alleen in Nederland. Landen die zo’n constructie kenden, hebben decennia geleden de gemeenschap van goederen beperkt.
Commentaar:
Het voorstel zou steun krijgen van VVD, PvdA en GroenLinks, samen met D66 een ruime meerderheid.
De moderne tijd dringt dan toch door tot in dit land.
Zelfs tot een conservatieve partij als de VVD.
Dat is wel even schrikken.
Omdat in Nederland de meeste getrouwde vrouwen financieel niet onafhankelijk zijn, is het beter dat de wet op dit gebied niet wordt gewijzigd.
BeantwoordenVerwijderenDoor Koot en Bie moet ik bij "Daar komt de bruid" altijd denken aan "Klaar komt de bruid".
BeantwoordenVerwijderenLaten we het hopen Repelsteeltje. Het is meestal een drukke en emotionele dag, ik weet niet of dat de bruid 'helpt'.
BeantwoordenVerwijderen@Erica: Vooropgesteld: het is een ingewikkelde materie, en ideaal is geen enkel systeem.
Als het goed is, hoeft men hierop nooit een beroep te doen. De realiteit is anders.
Doel is mogelijke schade te beperken.
Juist doordat de man meestal kostwinner is, is de vrouw afhankelijk van zijn ‘risicoprofiel’. Dat is onwenselijk.
Mensen met geld - Thieme-Korteweg bijv. - trouwen nooit in gemeenschap van goederen.
Dat bij trouwen op huwelijkse voorwaarden de schulden van de een niet verhaalbaar zijn op de ander is maar gedeeltelijk waar: als beiden de hypotheek betalen, kan de schuldeiser ook beslag laten leggen op het hele huis.
BeantwoordenVerwijderenEnerzijds is het wenselijk dat vrouwen economisch zelfstandig zijn, anderzijds vind ik het verwerpelijk dat de huidige regering wil dat beide echtelieden een voltijdbaan hebben, ook al zijn de kinderen nog klein. Mijn ideaal is altijd geweest dat gehuwden met jonge kinderen ieder een halve baan zouden krijgen, zodat beide ouders zich ook met de zorgtaken zouden bezighouden. Met een halve baan houd je je werkervaring intact. Verder geeft een volledige baan geen financiële zekerheid, want je kunt de baan verliezen.
De anarchistische denker Anton Constandse was tegen crèches. Hij vreesde dat kinderen die zich al jong voortdurend zouden moeten aanpassen aan veel andere kinderen "massamensen" zouden worden die eerst om zich heen zouden kijken voordat ze hun mening zouden durven geven.
Toen mijn moeder mij op mijn vierde op de kleuterschool wilde zetten, zei haar homeopathische huisarts: "Waarom zo vroeg? Laat kinderen eerst rustig spelen. Op hun vijfde zijn ze jong genoeg om in het gareel te leren lopen." Ik ben dan ook pas op mijn vijfde naar de kleuterschool gegaan. Ik moet hieraan wel toevoegen dat mijn ouders mij sprookjes vertelden of voorlazen, zodat mijn liefde voor literatuur al vroeg spelenderwijs werd gewekt.
Kleine kinderen moeten vroeg naar bed. Als beide ouders fulltime werken, zien ze hun kinderen alleen bij het baden, kleden, ontbijten, avondeten en het naar bed brengen. Slechts in het weekend is er dan wat aandacht mogelijk voor immateriële aangelegenheden.
De eenzijdige nadruk die op welvaart wordt gelegd, gaat ten koste van het welzijn. Luisteren naar wat je kinderen te vertellen hebben, is veel belangrijker dan een dure fiets. Helaas hebben wij nu een regering die hard werken als een deugd beschouwt. Bejaarden moeten doorwerken tot ze erbij neervallen. Ik kan iedereen de essaybundel "Stil de tijd" van Joke Hermsen aanbevelen, die schrijft dat we ons wat minder gelegen moeten laten liggen aan de kloktijd en beter meer aandacht kunnen geven aan onze innerlijke tijd. Als je bv. een poos moet wachten op de bus, wees dan blij, want dan hoef je eens even niets te doen. In een dromerige toestand krijg je juist vaak creatieve invallen.