Het Persoonsbegrip wordt gehanteerd door filosofen, in het bijzonder van christelijken huize, om het doden te rechtvaardigen.
Het bijbelse gebod ‘gij zult niet doden’ is dan ook verkeerd begrepen (of vertaald) en genoemde filosofen proberen dat uit te leggen. Cruciaal is daarbij het onderscheid tussen dier en mens. Uitvoerig wordt betoogd dat een dier geen mens is. Om dat nog te onderstrepen is voor mens het begrip ‘Persoon’ geïntroduceerd.
Persoon is alles wat ‘menselijk’ is, dus ook het kind, de dementerende, de zwakzinnige. Het argument is dat deze wezens behoren tot de menselijke soort en daaruit voortgekomen zijn.
De volgende stap is dan dat allèèn Personen recht op leven hebben.
Daaruit volgt dat Personen niet mogen worden gedood.
Voor dieren geldt dit niet: dieren hebben geen recht op leven en kunnen dus met een gerust geweten gedood worden.
Peter Singer en Tom Regan verzetten zich, als denkers over dieren, uiteraard tegen dergelijke prietpraat.
Het lijkt mij duidelijk dat het doden voortvloeit uit machtsmisbruik, uit het recht van de sterkste. Tenzij bij zelfverdediging natuurlijk, maar dan nog uitsluitend indien geen andere mogeljjkheid openstaat.
Twee kanttekeningen: a) een pacifist kan het goedkeuren dat een politieleger van de Verenigde Naties ingrijpt in een land waar de mensenrechten ernstig worden geschonden; b) omdat de mensheid in de loop van duizenden jaren van honden en katten huisdieren hebben gemaakt, moeten deze dieren door mensen van vlees worden voorzien, zodat toch wat andere dieren worden opgeofferd.
BeantwoordenVerwijderen