Welkom bij opa en oma! (Eerste Kamer)

"Ondertussen ben ik nog altijd niet uit de Senaatsverkiezingen van afgelopen week. Het is me nu een keer of zestig uitgelegd, maar ik zie een Bibelebonse berg vol SGP’ers, Jan Nagels, PVV’ers, ChristenUnie-refo’s, dolende Zeeuwen en een immer blije Rutte” meldt Youp van ’t Hek in zijn wekelijkse column.

Ik voel met hem mee.

Dan maar eens kijken of Heleen Dupuis (foto), ondervoorzitter van de Eerste kamer (EK), in de Volkskrant iets nieuws te melden heeft. De kop van het interview met haar luidt: “De Eerste Kamer is de goedkoopste senaat ter wereld.” Goedkoop is hier tien miljoen euro per jaar. Ik kan dat geen aanbeveling vinden.

Zij zegt verder: we willen geen kopie van de Tweede kamer zijn en de getrapte verkiezing – door Provinciale Staten – is daar geschikt voor. Tegelijk zegt ze dat de uitslag aan de verwachtingen heeft beantwoord.

Net als Youp begrijp ik daar helemaal niks van.

De praktijk is nu dat een wetsontwerp wordt opgesteld door gespecialiseerde ambtenaren, daarna gecontroleerd door wetgevingsjuristen en tenslotte nog eens voor advies naar de Raad van State gaat. Pas dan komt het in de TK aan bod. Je zou zeggen: dan kan er weinig meer misgaan.

Niet zo Heleen Dupuis, die zegt dat de EK, behalve naar juridische aspecten, ook kijkt naar maatschappelijk draagvlak, congruentie met andere wetten en Europese regelgeving.

Ze zegt niet dat indien er op een ontwerp door de kamerleden veel amendementen aanvaard zijn, het wel eens zinnig kan zijn te bezien of het nog voldoende coherent is.

Niettemin overheerst bij mij het gevoel dat de EK een stoffig overblijfsel uit de negentiende eeuw is, uit de tijd van de trekschuit. De ontwikkelingen in onze tijd gaan veel sneller dan vroeger. Wetten worden ook voortdurend herzien: die worden niet voor de eeuwigheid gemaakt. De EK heeft in mijn ogen dan ook totaal geen bestaansrecht meer – zo hij dat al ooit gehad heeft.

Maar ik heb al eens eerder gezegd: je krijgt die niet weg. Politici vinden dat een veel te leuk bijbaantje. Die snijden niet in eigen vlees. Kijk ook maar eens naar een nieuwe partij, de Partij voor de Dieren. Hoe blij en tevreden is die niet dat zowel Marianne Thieme als Nico Koffeman een vingertje in de pap hebben - zonder mekaar in de weg te zitten!

Het is precies als met het Kon. Huis – de familie van jagers, bontdragers, en vleeseters. Als dat niet ooit de eer aan zichzelf houdt, dan blijft dat gewoon lekker zitten. Beatrix mag uit de Dierenbescherming gegooid zijn - dat was een grote uitzondering en het hoofdbestuur was er allesbehalve blij mee. 
Dit is immers geen revolutionaire natie. Willem I werd niet alleen gesmeekt om terug te komen na de val van Napoleon, sterker: hem werd gesmeekt om KONING te  worden!!!

Die folklore kost thans – op z’n minst – 113 miljoen euro per jaar.

Hoor ik daar iemand over bezuinigingen?