Het geboortekanaal van de vrouw is nauw. Doordat het zo moeilijk is die grote hersenen van de baby door het nauwe geboortekanaal te persen, ontwikkelt het brein zich grotendeels pas na de geboorte.
Het geboortekanaal is niet recht, zodat de baby erdoorheen moet kronkelen. Vanwege al kronkelingen komt hij er meestal uit met het gezicht weggedraaid van de moeder, zodat er bij de menselijke geboorte nog een complicatie bij komt.
Chimpansees en andere apen komen uit hun moeder met het gezicht naar haar toe. Een moederchimpansee gaat tijdens de bevalling op haar hurken zitten en de baby komt naar buiten met het gezicht naar boven. De moederchimpansee kan het babyhoofdje met haar handen achter zijn nek ondersteunen en helpen bij de geboorte.
Bij mensen gaat dat niet (zelfs niet als de moeder op haar hurken zou zitten) omdat het gezicht van de baby naar achteren gericht is - als ze de baby zou proberen te helpen, zou de kans groot zijn dat ze de nek en rug de verkeerde kant op buigt en letsel veroorzaakt.
Dit driedubbele nadeel van 1. grote hersenen, 2. een bekken dat ontworpen is om te lopen en 3. de naar achteren gedraaide baby’s leidde tot de bijna universele menselijke traditie om elkaar te helpen bij de geboorte.
Alle andere primaten bevallen in hun eentje.
Sharom Moalem, Het nut van ziekte
De Bezige Bij Amsterdam 2007
De vrouw die aan het bevallen is, zou bij zichzelf kunnen denken: "Is dit niet ook de houding die me tot hier heeft gebracht?"
BeantwoordenVerwijderenEr zijn ook andere houdingen mogelijk die haar zo ver hebben kunnen brengen. Wij lynxen doen het op een andere manier.
BeantwoordenVerwijderenWij wolven doen het net als de lynxen. Egeltjes schijnen het weer anders te doen, nl. heel voorzichtig. Al met al vind ik apenliefde ontroerend.
BeantwoordenVerwijderenMensen, apen, lynxen, wolven, egels: ze kunnen allemaal nog een voorbeeld nemen aan een straatkat. In alle straten van mijn woonplaats zit nageslacht van mij.
BeantwoordenVerwijderen