Dieren als lokale folklore

In mijn dorp worden wekelijks drie gratis huis-aan-huiskranten bezorgd. Het zijn advertentieblaadjes, met op de laatste bladzijden uitgebreide sportverslagen. Je bladert ze door, werpt een blik op de overlijdensadvertenties en gooit ze weg. Doorgaans laat de bezorging te wensen over, maar niemand die daar wakker van ligt.

In de laatste twee weken vielen me wat berichtjes op, hetzij door de bijgeplaatste foto’s hetzij door een opvallende kop boven het stuk. Ze illustreren een deel van de lokale folklore.

Zwemmen met dolfiijnen
Het als therapie bedoelde zwemmen met dolfijnen is een virus dat hier niet weg te krijgen is. Ik vermoed dat het verband houdt met de nabijheid van de luchthaven, waardoor een retourtje-Curacao niet zoveel moeite is. Het gaat om ouders met een gehandicapt kind die van de therapie ‘verbetering’ verwachten. De organisatie vraagt veel inspanning, is duur en exotisch, met andere woorden: volop ingrediënten voor het geloof in hocus-pocus.

Goochelen met een uil
‘De open dag van de basisschool werd afgesloten met een goochelshow van meester Dennis. Meester Dennis is namelijk niet alleen meester maar ook leerling. En wel een tovenaarsleerling. Het publiek mocht de toverles bijwonen die hij kreeg van Meester Merlijn. Er werd zelfs een uil tevoorschijn getoverd. En ook al hoort deze les niet tot het leerplan, uniek was het zeker wel.’

Vissen met Jeugdland
‘Het doe- en speelterrein Jeugdland is in de voorjaarsvakantie de hele week open. Van maandag tot en met zaterdag is er iets te doen voor kinderen van 6 tot en met 14 jaar. Er is keus uit crazy bingo, vissen, goudzoeken, disco en het spel levend stratego.’

***

Tot zover de berichtgeving. Deze keer geen witte duiven.
Ik vrees dat deze gemeente geen uitzondering is. De berichtjes illustreren goed hoe men zich verhoudt tot dieren. Een dier is een gebruiksvoorwerp. Als het goed is, beweegt het uit zichzelf. Een stuk speelgoed om kinderen mee te amuseren. Het klaagt niet, het spreekt niet tegen.

Nergens enig besef van dieren als levende wezens. Zelden of nooit komen mensen in actie om het welzijn van dieren actief te bevorderen.

Volgens het telefoonboek is hier een afdeling Dierenbescherming. Die heeft ook wat leden. En zelfs een website. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Van mentaliteitsbeïnvloeding houdt men zich verre. Waarschijnlijk is dat de reden dat iedereen in den lande zo tevreden over de Dierenbescherming is.