Lauren Verster als dieractiviste

Erg genoten van de televisie-uitzending die Veronica dinsdagavond verzorgde over internationaal dieractivisme. (Al is 'genoten' hier niet echt op z'n plaats.) Sinds kort is bekend dat verslaggeefster Lauren Verster met Jort Kelder ‘gaat’, en dat heeft blijkbaar een gunstige uitwerking op haar.

Een beetje komisch was het ook wel. Een kindvrouwtje dat belandt in een milieu van aanpakkers. Alice in Wonderland. Anders dan deze mensen vindt Lauren zichzelf minstens zo belangrijk als de acties zelf. We moesten maar steeds horen hoe ze zich voelde. En het was natuurlijk allemaal ‘extreem’. Ze kon zich nog net beheersen door, in de ure des gevaars, niet heel hard Jòòòòòòrt te roepen.

Toch petje af voor deze uitzending. Ik denk dat het de eerste keer is dat ik meemaak dat op tv niet een beeld geschetst wordt van het ‘gevaar dat de samenleving bedreigt door dieractivisten’. Met name de beelden van de Engelse jagers lieten goed zien wat het echte schorum (Engels: scum) van deze wereld is.

Maar ook spraken de beelden duidelijke taal over de veehouders. Zij kwamen zelf niet in beeld maar wel hun slachtoffers: de varkens, de kippen.

Ook niet bepaald het puikje van de samenleving, deze mensen.

Behartenswaardig was de opmerking van de activist aan wie Lauren, een beetje schuldig, vroeg of het meenemen van de kippen uit de legbatterij ‘eigenlijk niet stelen’ was.

Het lesje dat ze per omgaande kreeg luidde: stelen heeft betrekking op goederen. Maar levende wezens zijn geen goederen. Het juiste woord is: bevrijden.
Zes kippen zijn bevrijd uit een verschrikkelijke hel.

De uitzending duurt 42 min. en kun je hier zien.

Een complimentje over de uitzending kun je hier adresseren.