In Hal Herzogs boek over dierenethiek wordt een kardinale misvatting gepresenteerd die de discussies over vegetarisme, bio-industrie en veehouderij steeds erger begint te vervuilen.
Het betreft het vermeende onderscheid in de categorieën 'zij' (om te slachten/op te eten) en ‘wij' (om te aaien).
Heel wat lammetjes worden door mensen met de fles grootgebracht, terwijl men heel wel weet dat het dier voor het jaar om is, geslacht wordt.
Anders dan voor de mens maakt het voor het individuele dier helemaal niets uit of het 6 uur (eendagskuiken), 6 weken (slachtkuiken), 6 maanden of 6 jaar leeft voor het de dood vindt. Van wilde dieren haalt 90 procent de volwassenheid niet, van de vissen 99.9 procent niet.
En laten we wel wezen, ook bij de mens wordt het steeds gewoner om het leven uiteindelijk kunstmatig te beëindigen. Ze mogen heel wat langer leven dan het huisdier, dat is waar, en ze krijgen ook allemaal een nette begrafenis of crematie, maar niemand zal toch het recht op affiniteit en naastenliefde laten afhangen van die al of niet kunstmatige levensbeëindiging.
***
Uitg. Ten Have, 2011; 326 blz.; € 24,90
Geen opmerkingen:
Een reactie posten