De mensen halen de gekste capriolen uit om geld op te halen voor ‘het gevecht’ tegen kanker. Ze lopen bijvoorbeeld van Parijs naar Rotterdam: opbrengst 5 miljoen euro. Fietsen zes keer tegen een berg op: opbrengst 20 miljoen euro. Gaan zolang mogelijk op een paal zitten: opbrengst 33.000 euro. Enzovoort, wie biedt er meer? Deze dames misschien?
Het laat zien dat de bewoners van dit land bepaald niet armlastig zijn. Op een dieper niveau leggen de initiatieven de angst voor de dood bloot. Is het daarom eigenlijk niet beter om een fonds op te richten: ‘Tegen de dood’? Dan zijn we in 1 keer klaar. Freek de Jonge ging al voor met ‘Nà de dood’.
Tegelijk rijst de vraag: wat schieten we met al die acties op? Verdwijnt het geld in een bodemloze put of komt de genezing van kanker nu inderdaad binnen handbereik?
De acties zijn ook altijd steeds meer van hetzelfde. De Rabobank, “de bank met ideeën”, blijft er blijkbaar helemaal buiten. Het KWF vindt het allemaal best natuurlijk. Sinds kort zijn ze daar meer open over de salarissen. Zo kost de directeur de organisatie 166.000 euro per jaar. Tja.
Over dierproeven houdt het KWF zich nog altijd helemaal op de vlakte: dat taboe is te groot. Van Proefdiervrij en de Dierenbescherming hoor je zoals altijd ook niks.
Als ik dan eens een ideetje mag opperen:
bestem - minimaal - 50% van de opbrengst van het tobbedansen, het zaklopen en het koekhappen voor onderzoek naar alternatieven voor dierproeven.
D I T zou het kankeronderzoek wel eens de wending kunnen geven waar we al tientallen jaren op zitten te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten