I.
Ik sprak een Canadees die het volgende tegen mij zei.
Er is nergens in de wereld zo kleine natuur met zoveel politieke partijen, verenigingen, stichtingen, biologen, opzichters, natuurliefhebbers en natuurkenners.
Hoe is het mogelijk dat we denken dat de dieren in een luxe Artis zelf aan eten komen, wanneer er niets meer te eten valt.
We moeten het niet over bijvoeren hebben, maar over voeren.
De Oostvaardersplassen is een gebiedje wat laat zien hoe de Nederlandse natuur zich ontwikkeld.
Dat is de hoofdzaak.
Grote grazers verzorgen niet voor gesloten gebieden.
Maar de gesloten gebieden zijn er om de grote grazers te verzorgen.
Daar hebben we boerderijen en hertenkampen voor.
Als de koeien, de paarden, de herten en de ganzen met z’n alle op een stukje gras staan. Wat gebeurt er dan?
Even los van de verzuring van de grond.
Die door de bergen uitwerpselen van de dieren ontstaat.
En even los gezien van de grond in de zomer. Die dan van beton is.
En met regen een glibberige modderbende.
Wie heeft het dan over gras?
De boeren bedrijven zijn niet voor niets dag en nacht bezig met het grasland.
Vee wordt ook nog eens verplaatst naar andere stukken land van boeren collega’s.
Zo kan het land weer rijpen voor, of het hooien of het grazend vee.
Dat gebeurt binnen de hekken.
Ook in Canada.
Al moeten ze daar vliegen, met een tent of van blokhut naar blokhut.
Op hun eigen land.
De Nederlandse boeren bedrijven werken ook precies zo.
Alleen werken ze met elkaars stukken land.
En hebben ze overal caravans staan voor beschutting tijdens de lunch.
Gesloten land moet kunnen herstellen.
Een park is een park.
Ook natuur.
Maar tussen de hekken en de roosters.
Dat moet onderhouden worden.
Met de gehele zorg erbij.
Dus PvdD!!
Ga voor een keer staan, daar waar jullie jezelf voor hebben opgericht.
Bio-industrie is bij de opstart financieel ondersteund geweest door Den Haag.
Dus steunen jullie de Bio-industrie nu ook weer om dat terug te draaien.
Dus dat is opgelost.
Zo makkelijk als jullie praten.
Zo simpel is het oplossing.
En nu aan het werk!!
-----------------------------------------------------------------------
II.
Er wordt maar over de dieren gepraat. Maar zonder de juiste biotoop, geen dieren.
In 2009 kon je nog goed zien dat het bos op de Oostvaardersplassen zich aan het vernieuwen was. De oude bomen stierven gewoon of werden ziek, om als nog om te vallen. De paarden en de herten aten de bomen kaal aan de moskant. Heel gewoon.
Want mos heeft schimmels die goed zijn tegen allerlei ziekten. De schors er onder heeft vocht en voedingsstoffen. De schors aan de zonkant was onaangetast. Waardoor de bomen zich gewoon weer gingen herstellen. Kijk maar naar de groei van de schors om de open eetplekken van de bomen. In twee jaar zouden ze weer dicht hebben gezeten. Nu kregen we geen strenge winter, maar wel een lange. -7 tot -10 is niet streng, maar gewoon wat koud. Daarbij lag er ook voor lange tijd sneeuw. Die de knoppen en jonge scheuten isoleerde tegen de vrij lichte vorst. Want de bosviooltjes waren in februari al weer onder de sneeuw aan het bloeien. En de dieren waren in de sneeuw aan het jongen. Of te wel. De natuur liep niet al te veel schade op. En gelukkig trekken dieren door naar andere gebieden als het water vervuild is door uitwerpselen, bladeren en dode insecten, dode vogels, dode vissen en soms een gestorven hert, paard of koe. En als het mos dan ook nog eens op is, hebben de dieren de kans om in een ander bosgebied of moerasgebied te overleven. Allemaal heel natuurlijk en normaal. Gelukkig zijn er nog stukken in Nederland waar de dieren onbegrensd van bos naar bos kunnen trekken. Namelijk Lemmer voorbij richting het noorden. En als het bos 40 jaar oud is. Komt daar weer een nieuw bos onder op. En groeit er ook weer gras tussen de bomen. Die weer bescherming aan de grote zoogdieren geeft, bij het rusten, of bij het jongen. Nu is de Oostvaardersplassen een gesloten gebied van gaas tot gaas en van rooster tot rooster. Dus gaat het verhaal hierboven niet op voor dit natuurpark. En in natuurparken, ook in Yellowstone Park en het Kruger Park worden dieren verzorgd en onderhouden. Want in de United States en in Zuid Afrika zijn ook grenzen. Dus stop met de illusie dat wij niet meer, nergens meer, in hoeven te grijpen! Want die discussie is al 350 jaar te laat. Terug op de Oostvaardersplassen. Op dit moment staat nog 7% van de bomen, in het gebied rond de uitkijkpost de Zeearend. Dat is aan de kant van Lelystad. En er groeit geen enkele jonge scheut van welke boom dan ook. Over het Fluitbos maar even te zwijgen. Dus van een hertel is geen spraken. Dat is helemaal kaal gegeten door alle dieren, die al lang weg hadden moeten zijn naar een ander moeras of bosgebied. Daarbij ligt het bos veel te vol met dode bomen. Wat zichtbar aangeeft hoe groot de honger van de te veel aan paarden, herten en reeën is geweest. Vorig jaar was het bos nog vol met herten. Waarvan drie volwassen herten met volwassen geweien. Er liepen 51 paarden en de vlakte aan de bosrand stond vol met reeën en herten. Maar door de honger, ook elders op de Oostvaardersplassen, moest dit vruchtbare gebied rond de uitkijkpost de Zeearend het ook ontgelden. De kudden van 51 paarden, is gehalveerd tot 22, waarvan 3 veulens niet ouder dan anderhalve maand zijn. Er is nergens meer een ree of hert te bekennen in dit bosgebied. Op een koppeltje na met een jong. Maar de leiders zijn dood. De laatste van dat stuk natuur heb ik zelf zien sterven. Het kan allemaal in de natuur. Maar wel met een eerlijke kans van wegtrekken. Of zoals over de hele wereld gewoon gebeurt. Met zorg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten