Respect voor dieren

zaterdag 3 december 2011

Columnist en belediging

De Hoge Raad inz. het cassatieberoep dat het OM heeft ingesteld tegen de vrijspraak van het opzettelijk beledigen van Joden als groep.

Achtergrond
De verdachte schreef wekelijks columns voor het studentenblad Havana van de Hogeschool van Amsterdam over maatschappelijke onderwerpen of privé-ervaringen. In een column die verschijnt in het blad van 20 september 2006 beschrijft de verdachte onder meer hoe hij als toerist in het buitenland in aanraking kwam met Israëlische toeristen. De verdachte wordt ten laste gelegd dat hij zich in deze column beledigend heeft uitgelaten over Joden, wegens hun ras. Het gaat om de volgende uitlatingen:

- "Sinds de nazi-tijd is het niet echt cool om negatieve dingen te zeggen over joden, maar soms snap ik best hoe het in 1937 allemaal zo ver heeft kunnen komen"
- "Maar de afgelopen maanden heb ik meerdere malen gemerkt dat ik bij conflicten altijd aan de kant van de niet-jood sta" en/of
- "Misschien moet ik dus niet alle joden door de mangel halen, omdat het me vooral om de ziekmakende  Israëliërs gaat, maar eerlijk is eerlijk: uiteindelijk kunnen we ze allemaal terug leiden naar het heilige land".

Procedure bij Gerechtshof en Hoge Raad
Het Gerechtshof Amsterdam spreekt de verdachte op 17 februari 2010 vrij van het zich in een column opzettelijk beledigend uitlaten over Joden, wegens hun ras.
Het openbaar ministerie stelt beroep in cassatie in bij de Hoge Raad.
Advocaat-generaal Silvis adviseert de Hoge Raad op 24 mei 2011 het bestreden arrest te vernietigen en terug te verwijzen naar het hof om de zaak opnieuw te berechten en af te doen.

Uitspraak van de Hoge Raad
Het Gerechtshof heeft over de uitlating 'Sinds de nazi-tijd is het niet echt cool om negatieve dingen te zeggen over joden, maar soms snap ik best hoe het in 1937 allemaal zo ver heeft kunnen komen' geoordeeld dat deze op zichzelf beschouwd beledigend is voor Joodse mensen en choquerend, maar dat gezien het onderwerp van de column en de context waarin de uitlating wordt gedaan niet kan worden gezegd dat deze uitlating nodeloos grievend is.
In zijn oordeel over deze uitlating heeft het hof meegewogen dat het hier om de openingszin van de column gaat die duidelijk de bedoeling heeft de aandacht van de lezer te trekken. In algemene zin stelt het hof dat een columnist - bovenop de voor iedereen geldende vrijheid van meningsuiting - een zekere vrijheid van artistieke expressie geniet.
De overige uitlatingen zijn volgens het hof noch op zichzelf, noch in de context waarin ze werden gedaan beledigend omdat niet kan worden gezegd dat zij Joden in diskrediet brengen of de eigenwaarde van Joden als groep aantasten.
De Hoge Raad kan zich verenigen met de door het hof gegeven motivering, acht het oordeel van het hof niet in strijd met het recht en verwerpt het beroep.

Gevolgen van deze uitspraak
De columnist is definitief vrijgesproken.

8 opmerkingen:

  1. Als voornoemde uitlatingen niet antisemitisch zijn, dan weet ik niet wat dan wél antisemitisch is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Grapjes maken over de half gelukte poging tot uitroeiing van alle Europese Joden is op z'n zachtst gezegd ongepast. De uitspraak van de Hoge Raad is voor mij onbegrijpelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dierenrechtenactivisten zijn mensenhaters, die allemaal de kogel verdienen. Mag ik deze openingszin schrijven om aandacht te trekken? Van de Hoge Raad blijkbaar wel. Zoals artistieke expressie als excuus geldt voor het nodeloos doden van dieren en dierenmishandeling, zo wordt artistieke expressie ook aangevoerd om jodenhaat te rechtvaardigen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De gehele tekst van de column, zonder kennisneming waarvan de onderhavige zaak zich niet laat beoordelen, luidt als volgt:

    Sinds de nazi-tijd is het niet echt cool om negatieve dingen te zeggen over joden, maar soms snap ik best hoe het in 1937 allemaal zo ver heeft kunnen komen. Misschien klinkt dat vreemd uit mijn mond, aangezien ik zelf halfjoods ben (voor echte joden telt dat niet, omdat mijn moeder het waarschijnlijk alleen van mijn opa's kant is, maar fuck: ik zou ook gewoon vergast zijn). Maar de afgelopen maanden heb ik meerdere malen gemerkt dat ik bij conflicten altijd aan de kant van de niet-jood sta. En dan doel ik niet op het kinderachtige Ajax-Feyenoordspelletje, maar op de strijd tussen Israël en Libanon, orthodox-joodse winkeleigenaren in steden als New York en Londen, en vooral op Israëlische toeristen in het buitenland. Misschien moet ik dus niet alle joden door de mangel halen, omdat het me vooral om de ziekmakende Israëliërs gaat, maar eerlijk is eerlijk: uiteindelijk kunnen we ze allemaal terug leiden naar het heilige land.

    Ik ben voor het eerst tot deze constatering gekomen toen ik tijdens een vakantie in Egypte een paar dagen in de Sinaï-rotswoestijn verbleef. De manier waarop lefgozertjes en verwende grietjes uit Tel Aviv daar de plaatselijke Egyptenaren aanspraken gingen alle perken te buiten. Een compleet onterecht autoritaire toon! Alsof ze het tegen hun hond hadden. Hadden ze mij zo benaderd en was ik in het bezit geweest van explosieven, dan had je hun ledematen verspreid tussen Sjarm el Sheikh en Dahab terug kunnen vinden. Maar goed, mijn huidige ergernis is van een recenter datum.

    Gisteren om precies te zijn. Ik stond in de rij bij het postkantoor bij de balie waar je pakketjes kunt afhalen. Ik was bijna aan de beurt, voor me stond alleen nog een mooie jongen van een jaar of zesentwintig. Helaas voor mij was het een Israëliër. Vanaf het moment dat ik hem in typisch accent-Engels (ik herken dat inmiddels uit duizenden) hoorde bakkeleien over een pakje waar hij extra porto voor weigerde te betalen (altijd geld hè!), wist ik dat dit uren ging duren. "You're not a good employee!" zei hij na tien minuten tegen een ideale schoondochter aan de andere kant van de balie. Het lef! De toon! Ik heb heel hard "Hezbollah" geroepen en ben weggelopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is zeker goed dat nu de hele column is geplaatst. Niettemin blijf ik mij storen aan de zin "Soms snap ik best hoe het in 1937 allemaal zo ver heeft kunnen komen".

    Of de columnist halfjoods is, maakt niets uit: er bestaat zoiets als joodse zelfhaat.

    Generaliseren deugt niet. Ik kan veel voorbeelden geven van onuitstaanbare Overijselaars, maar scheer niet alle Overijselaars over één kam.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het is zeker geen alledaagse zaak, vooral omdat het OM maar blijft doorgaan - en tot in hoogste instantie ongelijk krijgt!
    Alsof er nog geen jurisprudentie genoeg is op dit gebied.

    Het is een krasse tekst maar terug te leiden op 's mans persoonlijke ervaringen. Netjes is het zeker niet, maar als we overal straf voor moeten gaan geven durft niemand zijn/haar mond nog open te doen. Zeg dan maar dag tegen de vrijheid van meningsuiting. Laten we ons erop verheugen dat het Europese Hof van Justitie op de bres staat voor dit grondrecht.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Vrijheid van meningsuiting houdt mijns inziens niet het recht in anderen tot in het diepst van hun ziel te kwetsen. Het Europese Hof van Justitie is tegen discriminatie en zou de columnist alsnog kunnen veroordelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Correctie: niet Eur. Hof van Justitie maar Eur. Hof voor de Rechten van de Mens.

    BeantwoordenVerwijderen