We hadden, behalve een konijn, ook een hond thuis: PLUK.
Geen superras, maar wel een super bastaard. Een echte eigenheimer die het uiterlijk van een aaibare jonge beer had, maar die wel duidelijk zijn grenzen stelde....dat wel ten koste van sommige vingers ...maar ja, er zijn nu eenmaal altijd eigenwijze mensen, die niet luisteren willen :-) !
Pluk was STAPELGEK op autorijden. Met hem in de auto stelden wijzelf verder niets voor, hij was duidelijk en op 'auto'ritaire wijze aanwezig. Hij ging namelijk niet met ons mee in de auto... nee WIJ gingen met HEM mee!...dat dát maar goed tot ons doordrong.
Zodra Pluk in de auto zat nam hij gewoon bezit van de ding op 4 wielen.
Hoe vaak hebben we hem niet uit andermans auto moeten 'sleuren' omdat iemand bijv. zijn auto stond te wassen, deuren open natuurlijk.... en zodra onze Pluk dat in de gaten kreeg dan was het een snelle sprint en 'hup' in de auto.
Zelfs hebben we een keer achter de bus van Utrecht aan moeten rennen omdat hij ons ontsnapte en in de stilstaande bus sprong die daar net gestopt was.
Ja, ja, van Pluk kan ik nog heel wat vertellen.
PLUK en de VLOERBEDEKKING !
BeantwoordenVerwijderenPluk kwam bij ons in huis toen hij 4 maanden oud was. De eerste paar maanden van zijn leven woonde hij bij een gezin van 4, vader, moeder, dochter van 16 en zoon van 13.
Een keueueurig modelgezin....zelfs hun neusharen waren bij wijze van spreken keurig gekapt en op zijn plaats. Hetzelfde gold voor de vloerbedekking...alle ' haren' van de vloerbedekking keurig schoon en 'gekapt'.
Maar Pluk moest daar weg! Maar waarom?...nou, "omdat het hele gezin bang voor hem was"!
Dát begrepen wij niet...hoe kun je nu bang zijn voor een 4 maanden oude pup?...
Maar, nieuwsgierig geworden naar dat 'monster van 4 maanden' stapten wij in de auto en gingen op weg naar huize 'Pluk'.
Aangekomen deed 'moeders' open met op haar armen een 'mormel' van een pup. Haren wild alle kanten uit en die zo'n beetje alle kleuren van de regenboog hadden.
Met zijn staart heftig zwaaiend van plezier gluurde hij ons door zijn haardos heen aan met enthousiaste pretoogjes, die getuigden van een enorme levenslust.
Hij keek ons verwachtingsvol aan want hij zag meteen al aan ons: 'met die jongelui kun je lol hebben'.
Terwijl wij eenmaal binnen, keurig netjes op de bank zaten, vloog Pluk van pure lol en opwinding heen en weer door de kamer ...niet te stuiten.
Dát zat dus meteen al goed.
Het werd steeds beter... de kopjes vlogen bijna van tafel door de kamer ...en ja, wat wil je als kind van 13, 14 jaar nou nog meer !?
'Moeders' zat het allemaal kwasi-geamuseerd aan te kijken, maar het was duidelijk dat het haar te veel was... hoe eerder Pluk de deur uit was hoe liever het haar was.
Want ja, uiteindelijk bleek, dat de nieuwe WITTE vloerbedekking die voor huize 'Pluk' besteld was, toch prevaleerde boven het leven en plezier van een pup, die zich later tot een prachtige hond zou ontwikkelen. Wel een eigengereide hond met gebruiksaanwijzing...dat wel, maar daar konden wij goed mee om gaan (we moesten wel :-) )
Je hebt als hond uiteindelijk toch ook je trots !?....je houdt er toch minstens wel een trauma aan over als je als 4 maanden oude pup plaats moet maken voor witte vloerbedekking !...dat gaat je niet in je kouwe kleren zitten...daar móet je iets mee!
Dan word je vanzelf wel een eigenwijs mormel met gebruiksaanwijzing.
Maar wij, de kinderen en pa en ma, wij konden alles met Pluk, maar ja ...
WIJ HADDEN DAN OOK GEEN WITTE VLOERBEDEKKING!