“Artis is geen dierentuin”

In De Volkskrant van 7 oktober j.l. stond een interview met de directeur van Artis, de heer Haig Balian. Hierbij een paar aantekeningen.

Fokprogramma’s
Over de zin van het fokken draait Balian de overbekende mantra af: diersoorten sterven uit; wij proberen ze te redden door een reservebestand te kweken dat je opnieuw kunt uitzetten.

Blijkbaar zijn er nog mensen die in dit sprookje geloven, maar het is de grootst mogelijke kolder:

a) Dierentuindieren is niet geleerd hoe ze in het wild moeten overleven, welk voedsel eetbaar is, hoe ze met andere wilde dieren moeten omgaan, enz.
b) Soorten sterven uit omdat hun biotoop verdwijnt; zonder biotoop geen herplaatsing mogelijk.

Bestand
Balian zegt: “Ik praat over Artis. Andere dierentuinen interesseren me niet.” Veel duidelijker kan de man zijn totale desinteresse voor dieren niet formuleren. Uit deze woorden blijkt ook dat er nauwelijks of geen beleid is m.b.t. tot aantallen dieren en hun welzijn.

Ik kan dat goed illustreren aan de orang oetans, die Artis zojuist in andere ‘tuinen’ ondergebracht heeft in het kader van …………een fokprogramma.

1. Artis heeft drie orangs: een moeder van 42 jaar, en twee dochters, in de leeftijd van 26 en 6.
De moeder is op transport gezet naar Schönbrunn (Wenen) en de dochters gaan deze week naar Madrid. Men ziet hier al direct uit hoe gevoelloos Artis met z’n dieren omgaat: een familie van mensapen wordt ruw van elkaar gescheiden. Een bejaard vrouwtje van 42 jaar wordt blootgesteld aan de risico’s van een zwangerschap.

2. De onzinnigheid van fokprogramma’s stipte ik hierboven al aan. Maar er komt nog iets bij.
Het in gevangenschap houden van mensapen is, als zijnde nauw aan ons mensen verwant, buitengewoon wreed. Het zou verboden moeten zijn, en indien al toegestaan tot het uiterste beperkt. Daarvan is echter geen sprake. Dit is niet alleen Balian aan te rekenen, al is hij vermoedelijk de laatste die er wakker van ligt.

De vraag is welk beleid hier gevoerd wordt – zo al sprake is van enig beleid. Hoeveel orang oetans kan Artis verantwoord houden – een minidierentuin, nog niet de helft van het Vondelpark? Is drie niet genoeg? Moeten dat er zes worden? Of nog meer?

Hoeveel orang oetans – en andere mensapen – zijn acceptabel in dierentuinen binnen een dwergstaat als Nederland? Is het nog niet genoeg dat er tientallen orang oetans gehouden worden in Apeldoorn (Apenheul), in Arnhem, in Rhenen, en net over de grens in Münster, in Krefeld, enz.enz.

Conclusie
Balian vermeldt dat rijksoverheden en de gemeente Amsterdam zijn hobby financieren. Hoe is het mogelijk dit kennelijk gebeurt zonder enig beleid m.b.t. het dierenwelzijn, aantallen dieren, e.d.?

De uitsmijter is de kop boven het artikel, een citaat van Balian: Artis is geen dierentuin maar een mensentuin. Misschien wel aardig erbij te vertellen wat een bezoek aan deze ‘mensentuin’ in Amsterdam-Oost kost: 55 euro (man, vrouw, kind). Exclusief consumpties…