Erica zegt:
Bakoenin zei dat volksvertegenwoordigers niet het volk vertegenwoordigden, maar zichzelf.
Ik ben erachter gekomen dat ook menigeen die zegt dat hij voor de dieren opkomt allereerst zichzelf vertegenwoordigt. Ik geef het volgende geval als voorbeeld.
Op 1 oktober jl. meldde Trouw dat de Fotoprijs voor jong talent was toegekend aan een fotografe die in China o.a. een foto had gemaakt van goudvissen die in flessen werden gehouden. Deze foto werd niet als een aanklacht tegen ernstige dierenmishandeling beschouwd, maar als een poëtisch stilleven. Ik heb hiertegen geprotesteerd bij:
* Trouw,
* Nederlands Fotomuseum in Rotterdam, waar de foto t/m 25 oktober a.s. wordt tentoongesteld,
* bij de jury en
* bij de sponsors.
Ook heb ik de kwestie onder de aandacht gebracht van leden van de Partij voor de Dieren, en de Vissenbescherming werd eveneens ingelicht.
Mensen die een functie hebben of ambiëren bij de Partij voor de Dieren of de Vissenbescherming vonden het niet nodig te protesteren, omdat de vissen niet ter gelegenheid van de fotosessie in flessen waren gestopt. Alsof het érger is dat vissen voor 5 minuten in een fles worden gestopt dan dat zij dag en nacht erin worden gehouden!
Wie zich niet hiertegen verzet, heeft het recht verspeeld zich een dierenbeschermer of -activist te noemen.
Klachten s.v.p. richten aan: info@nederlandsfotomuseum.nl
Beste Erica,
BeantwoordenVerwijderenIk vind je laatste opmerking nogal kort door de bocht. Dat zou betekenen dat jij en nog een handvol mensen de enige mensen zijn die zich nu nog dierenbeschermer of dierenactivist mogen noemen. Natuurlijk is het goed dat je de krant en het fotomuseum geschreven hebt hierover. Het getuigd van weinig smaak. Maar je kunt moeilijk verwachten dat iedereen gelijk in de pen klimt hierover. Alsof er niet ook een heleboel andere misstanden met dieren zijn waar nodig wat aan gedaan moet worden. Het is een kwestie van keuzes maken. En het maakt volgens mij wel degelijk verschil dat de fotografe dit niet zelf in scene heeft gezet en dus niet zelf de dieren misbruikt heeft. In China gebeuren een heleboel verschrikkelijke dingen met dieren en dit is er een van helaas. Waar je terecht over valt is het commentaar van de jury daarbij.
Beste Sandra,
BeantwoordenVerwijderenAls er keuzes worden gemaakt, gebeurt dit doorgaans in deze volgorde: mensen gaan voor dieren en aaibare dieren gaan voor niet aaibare dieren. Vissen hebben evenveel recht op een leven in vrijheid met zo min mogelijk angst, pijn en benauwdheid als mensen. Ik vind dat het bestuur van de Vissenbescherming moet aftreden als het niet in allerijl protesteert bij het Fotomuseum en de jury van de Fotoprijs voor jong talent, alsmede bij de drie sponsors (Steenbergen Stichting, Verbond van Verzekeraars en Nikon). Ton Dekker heeft Marijke van de Vissenbescherming, Victor en ook jou zodanig beïnvloed dat jullie willoze wezens lijken in plaats van activisten. Of vinden sommigen een eventuele politieke carrière bij de Partij voor de Dieren belangrijker dan de dieren? Het is een schande voor de Vissenbescherming dat deze op haar site geen aandacht aan die onverkwikkelijke affaire heeft geschonken. Het bestuur van de Vissenbescherming kan het beste worden vervangen door echte weekdieren. Dan weten de leden/donateurs tenminste waar ze aan toe zijn.
Ten slotte maak ik een vergelijking met een uitsluitend menselijke zaak. Rob Oudkerk, die gebruik maakte van de diensten van prostituees die onder dwang hun beroep uitoefenden, had de prostituees niet zelf tewerkgesteld. Hij profiteerde van hen en mocht daarom geen politieke functie meer bekleden. Op dezelfde manier profiteren de fotografe en degenen die haar omstreden foto prijzen en tentoonstellen van ernstige dierenmishandeling. Het bestuur van de Vissenbescherming moet aftreden als het niet zo snel mogelijk de steek ophaalt die het heeft laten vallen. Verder is het onverkwikkelijk dat Ton Dekker zowel bestuurslid is van de Dierenbescherming, de Vissenbescherming als van de Partij voor de Dieren en het in zijn hoofd haalt mensen te manipuleren. Vroeger heette het: "Cherchez la femme". Tegenwoordig kun je zeggen: "Cherchez l'homme". Ik doel hiermee niet alleen op Ton Dekker, maar ook op Niko Koffeman, de man achter Marianne Thieme.
Naar mijn mening is Erica d'r kritiek grotendeels terecht. Ze heeft in ieder geval (o.a.) mij geïnspireerd ook een klacht in te dienen bij de museumdirectie.
BeantwoordenVerwijderenSandra verdedigt hierboven de museumdirectie (of doet een poging daartoe). Naar mijn mening ligt dit niet op hààr weg (en verspilt ze daarmee kostbare tijd).
De museumdirectie dient zich namelijk z e l f te verantwoorden, tegenover dierenvrienden, burgers, belastingbetalers, Rotterdammers, sponsors.