Wat dat precies is, die relatie met dieren, dat is de vraag van vandaag.
Mijn eerste kennismaking met Berry dateert van medio 2005. Het was bij de Reclamecodecommissie aan de Buitenveldertselaan in Amsterdam, waar hij samen met Joop Koopman, toen nog hoofd van het Nijmeegse dierenlaboratorium, naartoe was gestapt. Wat was het geval?
De heren ergerden zich aan de reclamespotjes van Proefdiervrij, die naar hun mening dierproeven belachelijk maakten. En dat kon natuurlijk niet. Dierproeven zijn goed, verantwoord, nuttig, kortom alles wat maar mooi is. Daar steek je niet de draak mee.
Men herinnert zich die spotjes op tv nog wel, bijv. van iemand die op straat vraagt of hij even een testvloeistof in de ogen van het huisdier mag spuiten. Waarop de verzorger van het dier op zijn/haar voorhoofd wijst.
De Reclamecodecommissie was zo onder de indruk van de professor en de doctor, dat ze de heren maar gauw gelijk gaf.
Gelukkig redde het College van Beroep de reputatie door het besluit van de reclamecodecommissie ongeldig te verklaren. De tv-spotjes konden gewoon doorgaan.
Spruijt en Koopman met de staart tussen de benen naar huis.
***
In 2011 blijkt Spruijt nog in leven te zijn. Hij komt nu in het nieuws over het puppie Kyra. (foto onder)
Het Comité Dierennoodhulp probeert het leventje van dit dier te redden en heeft daartoe een inzamelingsactie georganiseerd die heel veel respons gekregen heeft en het voor een operatie benodigde geld bijeen gebracht heeft.
En daar is Berry Spruijt weer. Hij zegt in de Metro: 'Wat Kyra betreft kan Spruijt kort zijn: euthanasie is beter. “Dit hondje heeft toch geen kans op een volwaardig dierenleven. Dan kun je die 2.000 euro beter in de verzorging van asielhonden steken.'
Zo denkt Spruijt dus over dierenleven. Vanuit deze mentaliteit doceert hij ethologie.
Een schandvlek aan de Utrechtse universiteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten