Er wordt veel nagedacht over het voorkomen van ongelukken. Dat dat nodig is blijkt bijv. uit het volgende:
14 december 2010. Op ongeveer 2,5 kilometer ten noorden van Terschelling meldde rond 04.30 uur het vissersvaartuig HA38 (Scheepsnaam ‘Frisia’) aan het Kustwachtcentrum Den Helder dat het zinkende was. Aan boord bevonden zich 3 personen.
Direct werden de reddingboten van de stations Terschelling en Ameland van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij gealarmeerd, alsmede de offshore reddingshelikopter en een helikopter van Defensie. Ook een aantal schepen, die zich in de buurt bevonden, boden hun hulp aan.
Om 05.00 uur meldde het schip ‘Ostsee’ dat het 1 persoon had gevonden. Naar de twee andere personen wordt nog gezocht.
Volgens een woordvoerder van de kustwacht zijn de overlevingskansen van de vissers moeilijk in te schatten. Het water is koud, maar als ze een overlevingspak aanhebben kunnen ze het wel even uithouden.
Dit is geen accurate beschrijving van de gebeurtenissen die tot de ramp leidden. Maar waar het mij om gaat is hoe zoiets kan gebeuren. Het schip maakte water en had geen dekluiken om te kunnen sluiten. De kapitein had aanvankelijk niet door hoe ernstig de situatie was, en vroeg in eerste instantie om assistentie met een lenspomp. Die assistentie liet op zich wachten en een kwartier later waren de laatste woorden van de kapitein dat het nu zo snel ging dat hij bang was dat ze zouden zinken. Dat was inderdaad het geval: het schip sloeg zelfs om. Er was kennelijk niet eens tijd om zich met een reddingssloep in veiligheid te brengen. Uiteindelijk kwamen alle drie bemanningsleden om: twee ervaren vissers en een jeugdige matroos.
Dat er onvoldoende overlevingspakken aan boord waren verbaast mij niet. De meeste mensen - ook Barend ! - gaan er overal en altijd vanuit dat het ‘zo’n vaart niet zal lopen’ en nemen onvoldoende voorzorgsmaatregelen. Dat is één bron van ernstige ongelukken.
Verder was het nacht met een vrij hoge zee. Deze omstandigheden werkten de inschattingsfout van de kapitein in de hand. Ervaring leidt soms tot overschatting van de eigen capaciteiten.
Daarnaast blijft het voor mij toch een open vraag of dit ongeluk, zo dicht onder de kust, niet voorkomen had kunnen worden en of de reddingsacties snel genoeg op gang gekomen zijn.
Had de eerste melding van de kapitein niet al tot snelle actie aanleiding moeten geven?
Het duurde ook erg lang voordat de helikopter airborne was (zijn zoeklicht werkte niet!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten