Vissen

Tschuang-Tse en Hui-Tse staan op de brug.

Onder hen stroomt de Hao, jong en snel.

Tschuang-Tse is al oud, Hui-Tse is nog ouder,

Doch de rivier is eeuwen ouder, jong en snel.

De vissen schieten flitsend door dit stromen.

.

En het weerlichtend spel in ’t water ziende

Zegt Tschunag-Tse: de vissen zijn verheugd.

Tot hem hierop Hui-Tse: gij zijt geen vis.

Wat weet gij dan van vissen en hun vreugd?

Tschuang-Tse antwoordt hem: gij zijt niet ik.

Hoe weet gij dan of wat ik weet niet deugt?

En Hui-Tse weer: ik weet dat gij geen vis zijt

En dat gij dus niets uit hen weten kunt.

Tschuang-Tse peinst en zegt: ik ken de vreugd

Der vissen aan mijn vreugde over ’t water;

Ook weet ik dat gij iedre vreugd misgunt –

Onder hen stroomt de Hao, jong en snel.

A.Donker