Marianne Thieme

Zoals ik al meldde werden enige uitzendingen van ‘Het Gesprek’ opgenomen in een programma dat heet: ‘Decennium 10daagse’. Ik beluisterde daarin eerder een interview met Louise Fresco en, deels, met Arend-Jan Boekestijn. Deze gesprekken duurden drie uur.
Voor Het Gesprek met Marianne Thieme en Midas Dekkers was tweeënhalf uur uitgetrokken. En het is de moeite waard het terug te luisteren. Instellen op: dinsdag 29 december, van 19.30 - 22.00 uur. Midas Dekkers is een charmante man: hij kan goed luisteren en heeft gevoel voor humor. Hij maakt Marianne dan ook geregeld aan het lachen.

Dekkers heeft de beperkingen van de bioloog – hij kan niet verder springen dan zijn biologische polsstok lang is. Marianne heeft in het algemeen meer visie. Tussen beiden speelt ook het generatieverschil: Dekkers is te oud om nog te kunnen geloven in een betere wereld.

Dekkers drijft haar één keer in het nauw en dat is als het gaat over ‘de meest krankzinnige godsdienst’ die ze aanhangt, en nog meer over de evolutietheorie. Hij heeft daar een sterk punt. Marianne beperkt zich tot 'overeenkomstig DNA’ van mens en dier.

N.B. Ik schrok toen ik Marianne nogal hard hoorde zeggen dat kinderen (niet alleen) 'worden voorgelogen' over Sinterklaas.

Aan het slot van het interview revancheert zij zich met een korte persoonlijke aanval. Dekkers sluit namelijk af met een enigszins verheven tekst waarin hij de hoop uitspreekt dat het de dieren in de toekomst beter mag vergaan. Marianne is er dan als de kippen bij om hem op de man af te vragen of hijzelf in het vervolg wil afzien van het eten van vlees. Hij geeft daar geen rechtstreeks antwoord op!

Het gesprek gaat vrijwel uitsluitend over de bio-industrie. Dat ligt uiteraard aan de interviewer. Het is een van de oogkleppen van de bioloog geen oog te hebben voor het lijden van proefdieren. In hun opleiding hebben ze zelf dierproeven moeten doen, en de maatschappelijke betekenis van dierproeven valt buiten hun gezichtsveld. Proefdieren behoren niet tot de natuur, en voor de meeste biologen is daar alles mee gezegd. Dekkers gebruikt het woord proefdier niet eenmaal, Marianne gebruikt het tweemaal, terloops.
Als het onderwerp volksgezondheid even aan bod komt, dan is het weer uitsluitend in het kader van het eten van vlees.

De zwakke stee in dit urenlange gesprek over de bio-industrie is dat er toch niet echt diep op ingegaan wordt. Er wordt door Dekkers niet eens gevraagd welke oplossing de Partij voor de Dieren ervoor heeft. Ikzelf kan die vraag ook niet beantwoorden. Als de oplossing is dat er geen vlees meer gegeten wordt, dan vrees ik dat we lang kunnen wachten.

De Dierenbescherming moet het een aantal malen ontgelden, vooral door toedoen van Dekkers. Marianne manoeuvreert daar behendig. Ze wil die club te vriend houden. Daarom beperkt zij zich tot kritiek op de zgn. 'Comfort class' (stallen) en de 'Volwaard kip', d.i. het heulen van de Dierenbescherming met de veehouderij door vormen van certificering in te stellen.

Comcluderend moet ik zeggen dat het een bijzonder aardig interview is, waarin Marianne zich uitstekend weert.