In het advies «Geslachtskeuze om niet-medische redenen» dat de Gezondheidsraad in juni 1995 uitbracht zijn technieken beschreven waarmee vóór de zwangerschap het geslacht van het kind kan worden bepaald.
Om medische redenen wordt selectieve embryo-terugplaatsing wel toegepast. Zo zou, als de vrouw draagster is van een ernstige geslachtsgebonden aandoening, via pre-implantatiediagnostiek (PID) het geslacht van de embryo’s kunnen worden bepaald en alleen de vrouwelijke embryo’s, die die aandoening niet zullen hebben, kunnen worden geïmplanteerd.
Dit achten wij moreel toelaatbaar.
Het onderwerp geslachtskeuze om niet-medische redenen is in de Tweede Kamer diverse malen ter sprake gekomen, onder meer bij de behandeling van het voorstel van Wet op bijzondere medische verrichtingen. Bij die gelegenheid heeft ondergetekende benadrukt dat het de bedoeling is om kunstmatige bevruchtingstechnieken ten behoeve van geslachtskeuze om niet-medische redenen te verbieden en daartoe een bepaling op te nemen in de toegezegde wettelijke regeling.
Hoewel bij de vraag naar de aanvaardbaarheid ook maatschappelijke gevolgen in de zin van mogelijke demografische gevolgen of gevolgen voor de gelijkwaardigheid van man en vrouw een rol spelen, zijn onzes inziens andere ethische argumenten doorslaggevend.
Centraal staat daarbij dat kinderen gereduceerd worden tot louter voorwerp van de wensen en verlangens van hun ouders. De voortplanting krijgt daardoor een instrumenteel karakter.
Hoewel in de geneeskunde het argument van de natuur als grens geen betekenis heeft – de geneeskunde doet in wezen niets anders dan trachten die grens te verleggen –, zijn wij van mening dat die grens wel een oriënterende betekenis heeft als het gaat om de vraag waar de grens van wensgeneeskunde moet liggen.
Wij zien geslachtskeuze om niet-medische redenen als een stap te ver.
Een stap die indruist tegen het algemene besef dat kinderen meer zijn dan een behoeftebevrediging van ouders.
Ook buiten Nederland wordt geslachtskeuze om niet-medische redenen als verwerpelijk beschouwd. In het Verdrag inzake mensenrechten en biogeneeskunde (Trb. 1997, 113) is een bepaling opgenomen die de verdragssluitende partijen oproept tot een verbod.
Bovenstaande argumenten rechtvaardigen, naar ons gevoelen, het voornemen geslachtskeuze om niet-medische redenen te verbieden.
De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
E. Borst-Eilers
-------------------------------------------------------------
GEZONDHEIDSRAAD
In 1995 vlak voor de Genderkliniek openging, adviseerde de Gezondheidsraad minister Borst over geslachtskeuze om niet-medische redenen.
Volgens de raad was geen maatschappelijke grond om geslachtskeuze om niet-medische redenen te verbieden, onder meer omdat geen ingrijpende demografische gevolgen te verwachten waren. [Correct. Barend]
Bovendien moet de overheid de 'reproductieve vrijheid' van de ouders respecteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten