Vaak die gedachte:
weg met alle boeken, mijn kamer uit
godverdomme, opgelazerd.
Staat netjes.
Lekker lege kasten, lege muren,
Wit, en van de tweedehandsmeneer
een aardig sommetje om
naar een ver wit strand te reizen,
one-way-ticket now.
Al dat uitgelezen rotpapier
of ook soms opdikkend papier
met watermerk en soms zonder,
al die uitgelezen gedachten, gevoelens,
de deur uit met ze,
waarbij deze ene restrictie: het absoluut
onmisbare stapeltje prachtbanden
vervangende een afgebroken poot van mijn bed,
ja, dat verkoop ik mooi nooit.
Alain Teister
Het is dat Alain Teister zelf een dichter en romanschrijver was, anders zou je denken dat het een barbaar was. Het laatste deel van bovenstaand gedicht is heel leuk: eerst denk je dat de dichter het licht ziet en dan kom je bedrogen uit. Al met al goede zelfspot van een dichter. Een leven zonder literatuur is voor mij onvoorstelbaar.
BeantwoordenVerwijderen