In het wetenschapskatern van NRC Handelsblad van 19 september een enthousiast artikel over een medicijn tegen de (zeldzame) spierziekte van Duchenne. Prosensa in Leiden werkt eraan. Het probleem is ‘bijna opgelost’: ‘Het pincipe is verbazend eenvoudig en het blijkt goed te werken. Zowel bij muizen als in de eerste proeven met patiënten’ zegt Judith van Deutekom (foto).
En de kop van het artikel luidt: ‘Die therapie gaat er komen.”
Volgt een verhaal over de techniek van RNA-modulatie, de opvolger van gentherapie.
Je vraagt je als lezer af wat je hiermee moet. Prosensa is opgericht in 2002 en werkt inmiddels dus acht jaar aan dit medicijn. Dat is nog lang niet in zicht. Zo kan een krant dus tot in het oneindige reclame blijven maken voor in dit geval een biotech bedrijf.
Is het raar dat men niet meer geïnteresseerd is in een abonnement op een krant? Wat heeft de abonnee aan dergelijk non-nieuws?
Een grote foto van Judith bij het artikel moet blijkbaar de aandacht trekken. Ook hierbij valt een kanttekening te maken. Deze mevrouw kijkt de lezer recht in het gezicht. Dat zij bloed van proefdieren aan haar handen heeft, daar schaamt ze zich niet voor. Maar een foto van een dierproef krijgen we niet te zien. Krijgen we n o o i t te zien, bij dit soort artikelen. Dierproeven spelen zich af in het verborgene. Mevrouw wil gloriëren over de ruggen van proefdieren.
Ik ben benieuwd of we nog zullen meemaken dat zij de spierziekte geneest.
Zo Barend, jij bent zeker niet bekend met de ziekte van Duchenne en de gevolgen voor de jongens? Dan kan je wel 1000 x tegen dierproeven zijn Maar als je je zoon ziet wegkwijnen ben je niet zo selectief meer.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp uw reactie als moeder. Maar ik verkeer in een andere positie, met meer afstand, waarin een ander oordeel mogelijk is.
BeantwoordenVerwijderenDe eerste vraag is waar de grens ligt.
Het ene leven voor het andere?!
De tweede kwestie is: Prosensa wekt weer eens valse hoop. De directeur durft niet eens een v o o r s p e l l i n g te doen over de termijn van de beschikbaarheid van een medicijn.
Wat doet zo’n man dan in de krant – anders dan valse hoop wekken?
En het laatste punt. U bent niet geïnteresseerd in dierproeven, maar in
g e n e z i n g, en wel op korte termijn.
Maar men heeft geen boodschap aan u: men doet dierproeven. Tot dusver leveren die in het algemeen echter weinig op, ook bij spierdystrofie. Zo dierproeven niet al contraproductief zijn, houden ze op z’n minst de voortgang op. Maar het is wel het makkelijkste, vandaar dat ze zo veelvuldig gedaan worden.
Laat u niet voor de gek houden: u w
k i n d i s g e e n m u i s.
Bij alle overeenkomsten met de mens zijn er toch ook erg veel verschillen. Het gaat immers niet alleen over het spierstelsel, het gaat over het functioneren van het totale organisme. Daarom moet er altijd op mensen getest worden. Mensen voor mensen (zoals moeders voor moeders).
* Die tests op mensen moeten veel sneller gedaan worden.
* In onderzoek, ontwikkeling en productie dient veel meer creativiteit gelegd te worden in het aanwenden van (nieuwe) technologie.
* Het misbruik van dieren dient verboden te worden.
Verschrikkelijk dat er in deze tijd nog aan wrede dierproeven wordt gedaan terwijl nu toch allang bewezen is dat dit ook nog eens nutteloos is.
BeantwoordenVerwijderen