.
Geboortebeperking: een uitstekend middel voor wildbeheer in natuurparken „De Oostvaardersplassen zijn te vergelijken met een Vondelpark waarin een kudde olifanten is neergezet. Zonder ingrijpen van de mens vreten zij alles kaal en sterven vervolgens de hongerdood. In zulke gebieden is ingrijpen van de mens absoluut noodzakelijk.”
Dit zegt B. Colenbrander, emeritus hoogleraar fertiliteit aan de Universiteit Utrecht en promotor van Hendrik Jan Bertschinger. Het proefschrift van laatstgenoemde toont aan dat de Oostvaardersplassen kunnen worden beheerd zonder hongersterfte van dieren.
Het is mogelijk de dieren selectief met een prikpil in te spuiten, omdat runderen op kenmerken uit elkaar zijn te houden. „Maar het is ook mogelijk elk jaar bijvoorbeeld 70 of 30 procent van de dieren onvruchtbaar te maken. Over een aantal jaren zullen de kuddes dan ongemerkt in omvang afnemen, waardoor er meer ruimte ontstaat voor plant én dier.”
In relatief kleine, omheinde natuurgebieden heeft een overschot van een bepaalde diersoort een grote invloed op de leefomgeving, vooral op andere diersoorten en planten. Een duurzaam evenwicht tussen dieren en planten kan dan niet tot stand komen. Een gebrek aan voedsel zal leiden tot onnodig lijden en verhongeren van groepen dieren. Het is dan ook soms noodzakelijk de populaties van de wilde dieren in die gebieden adequaat te beheren. Hendrik Jan Bertschinger toont aan dat populaties van wilde dieren met succes in toom gehouden kunnen worden door middel van geboortebeperking.
Een te groot aantal grote vleeseters in een bepaald gebied zal de beschikbaarheid van prooidieren verminderen of deze dieren zelfs doen verdwijnen. Wanneer geen maatregelen worden genomen, zal het uitbreken van dergelijke roofdieren leiden tot schade aan de veestapel maar mogelijk ook tot menselijke slachtoffers. Een overmaat aan herbivoren heeft een negatieve invloed op de leefomgeving en is zelfs de oorzaak zijn van het verdwijnen van plantensoorten. Dit laatste kan een onbalans veroorzaken die zelfs in het verloop van jaren nog niet herstelt.
Van populatiebeheer bij wilde dieren zijn in Afrika voorbeelden bekend, zoals voor enkele grote roofdierensoorten en voor middelgrote, grote en mega-herbivoren.
In zijn proefschrift beschrijft Bertschinger hoe deslorelin-implantaten een geschikt middel zijn voor het beheren van populaties van grote roofdieren, zoals leeuwen, tijgers en jachtluipaarden.
Deslorelin legt tijdelijk de aanmaak van geslachtshormonen stil en vertoont geen bijwerkingen. Het middel, toegediend via een injectie, is zeer effectief, hoewel niet bij alle geteste diersoorten.
Ook onderzocht Bertschinger bij olifantkoeien de methode van de zogenaamde immuuncontraceptie.
Hierbij wordt eiwit uit de eischaal van varkenseicellen toegediend, eveneens via een injectie. Deze methode bleek 100% effectief. De voortplanting kon worden beperkt met behoud het kuddeverband en zonder het natuurlijk gedrag te verstoren.
De promotie is a.s. maandag. Naar aanleiding van deze promotie wordt een dag later ook een symposium gehouden.
Proefschrift: Controlling wildlife reproduction. Reversible suppression of reproductive function or sex-related behaviour in wildlife species
Geen opmerkingen:
Een reactie posten