'Plezier aan doden beleven'

 

De politiek commentator Willem Breedveld is vorige week overleden. Hij werkte bijna veertig jaar als parlementair journalist voor dagblad Trouw. Hij is 65 jaar geworden.

Ik heb de man niet gekend, maar wel eens op de radio gehoord, als deelnemer aan een debat. Hij had een heel diepe, sonore (doorrookte?) stem.

En dan schreef hij elke zaterdag een discussiebijdrage in Trouw. Daarmee heeft hij zich voor mij onsterfelijk gemaakt. Dat ging zo.

Op een keer stelde hij in de krant de jacht ter discussie. Misschien om te prikkelen schreef hij heel positief over 'de aardigheid van het jagen’.

Het gevolg was een storm van boze reacties.
Daarmee had hij kennelijk niet gerekend - anno 2007 - en was hij ook in zijn wiek geschoten, want wat stond er als kop boven zijn (vervolg) artikel:

PLEZIER AAN DODEN BELEVEN MAG NIET



Dat een eind- en hoofdredacteur zoiets kunnen laten passeren, is mij een raadsel. Je zou haast denken dat de man boven de wet stond.

De foto hierboven laat nog een kant van de man zien. Iemand die niet alleen een lintje accepteert - maar zich er ook nog mee laat fotograferen.
Blijkbaar vereerd, blij als een kind, 'onderscheiden door de Majesteit' (lees: de burgemeester).

De onafhankelijke journalistiek kwam op dat moment even op de tweede plaats.