"De mens doet er niet toe"

Dat iemand als Frank Dales directeur-Dierenbescherming kan zijn, is alleen verklaarbaar uit het feit dat ze niemand anders kunnen krijgen. Ze zijn daar allang blij dat ze überhaupt een directeur hebben.

Zoals blijkt uit zijn ‘We zullen Gerda missen’ hieronder, mist de man i e d e r e ambitie. Ik heb het er al eens eerder over gehad. Sandra betwijfelt of hij iets meent of niet. Ik twijfel daar niet aan: die meent het. Hij kan niet anders. Of is er iemand die de man van humor of ironie verdenkt?!

H e e l voorzichtig zegt de lafbek ook nog dat Veerman de slechtste minister aller tijden "genoemd" is. Let op: dat zegt Frank Dales niet zelf hoor. Die is veel te graag vriendjes met iedereen.

Over Veerman gesproken: zelfs 'de slechtste minister aller tijden' was niet slecht genoeg om voorzitter te worden van Natuurmonumenten. Het kostte die club dan wel wat leden, maar om ‘de slechtste minister aller tijden’ binnen te halen, moet je natuurlijk wel een offertje willen brengen. Het ledenverlies in 2009 bedroeg 63.000 personen.

De Dierenbescherming zelf kachelde vorig jaar met 6.000 leden achteruit. Dat is niets bijzonders. Die organisatie schommelt al sinds mensenheugenis rond 200.000 leden. Daar verandert FD echt niets aan. Het verlies valt eigenlijk nog mee.
De manier van ledenwerving is ook zo kenmerkend: altijd staan de pecunia voorop. Een organisatie die op geen enkele manier inspireert, stimuleert, activeert.

Toevallig las ik onlangs in de Volkskrant een interview met Paul Watson van Sea Sheperd. Het contrast met FD kon niet groter zijn. De uitspraak boven dit stukje is van hem. Een donatie waard!