Lofzang van de kant-en klaarmaaltijd

In NRC Handelsblad van zaterdag j.l. beschrijft Rosanne Hertzberger (foto) haar voorkeur voor kant-en-klaarvoedsel. Daarbij haalt ze ook enkele collegacolumnisten van die krant over de hekel: Marjoleine de Vos, Janneke Vreugdenhil, e.a. Die reageren elders, als door een adder gebeten!
Rosanne zelf is microbiologe.
Hieronder een paar grepen uit het artikel. Het hele stuk vind je hier.

***

Mijn voorkeur voor kant-en-klaarvoedsel is logisch. Meestal wil ik helemaal geen dertig minuten besteden aan een verse maaltijd. Net zoals ik het maken van mijn kleding heb uitbesteed aan Hennes & Mauritz en voor het doen van de was een wasmachine heb aangeschaft, wens ik zo min mogelijk te koken. Ik vind het een ronduit vervelende klus.

"Weet jij dan nog wat je eet?"
Het antwoord is nee.

Wat ik wel weet, is dat de additieven een belangrijke functie hebben. Ze zorgen ervoor dat mijn avondmaal beschikt over een goede textuur, kleur en smaak, zonder dat ik er zelf een half uur voor heb hoeven koken.
Een zuurteregelaar zorgt er bijvoorbeeld voor dat we die noodles langer kunnen bewaren, zodat je tien van die potjes in de kast kunt zetten en kan opeten in geval van acute honger. Dat vind ik handig. Ik ben blij met de zuurteregelaar, net als met verdikkingsmiddel, een doodnormale toevoeging.

De suggestie dat de E-nummers in ons voedsel gevaarlijk en ongezond zouden is aantoonbaar onwaar. Een leugen. De voedingsmiddelenindustrie heeft decennialang nauwkeurig en uitgebreid onderzoek gedaan naar al deze toevoegingen.

Kant-en-klaarmaaltijden bevatten bijna allemaal te veel vet en zout en te weinig groente en vezels. De industrie doet veel om dit te verbeteren. Bijna elke voedselinnovatie is erop gericht om vet, zout en suiker weg te kunnen laten.

Het nieuwe Becel-brood bevat bijvoorbeeld al 40 procent minder zout.

Het is niet eerlijk om de gezondheid van kant-en-klaarmaaltijden te beoordelen zonder naar het alternatief te kijken.
Een optimale maaltijd bestaat uit minstens 150 gram groenten, genoeg koolhydraten, vezels en weinig vet. Claimen dat mensen als ze geen kant-en-klaar-schotel eten ineens een verantwoorde maaltijd zullen maken, getuigt van weinig realiteitszin. Bedenk hoe verleidelijk het is als de porties niet vaststaan om nog een keer extra op te scheppen, om nog wat extra saus over het vlees te gieten. Vergeleken met de kook- en eetgewoontes van de gemiddelde Nederlander lijkt een kant-en-klaarmaaltijd zo nu en dan een zeer redelijk alternatief.

Ook het gezondheidsaspect is daarom geen doorslaggevende reden om het gemak van de pakjes en zakjes voorgoed uit het leven te verbannen.

Het volledig verwerpen van hightechvoedsel lijkt bijna een stap terug in de ontwikkeling van de mensheid. Hoe meer energie en tijd de dagelijkse bezigheden kosten, des te minder vrije tijd blijft er over voor andere ontwikkelingen.
Waar de topchefs, de masterchefs en de Jamie Olivers van deze wereld ervoor kiezen om culinair in de Middeleeuwen te blijven, wil ik alleen maar vooruit. Ik heb hoge verwachtingen van de technologie. Ik wil smaakvollere ingrediënten, gezondere magnetronformules, meer diversiteit, meer kwaliteit en meer gemak. Dat is niks om je voor te schamen.