Dit kan alleen maar geschreven zijn door iemand met minimale kennis van het beleid en met een minimaal gevoel voor dieren.
Laten we de naam maar niet noemen...
***
Want, de minister van Landbouw is eigenlijk een soort ‘natuurlijke vijand’ van de dierenbeschermer… Tenminste, daar leek het de afgelopen decennia wel op. Verburgs voorganger Cees Veerman is zelfs de dieronvriendelijkste minister aller tijden genoemd! Wat dat betreft begon Gerda Verburg haar ministerschap een stuk hoopvoller.
"Niet in de laatste plaats omdat het kabinet waar zij deel vanuit maakte een passage over dierenwelzijn in het regeerakkoord opnam, wat een historisch feit is, maar vooral omdat zij als eerste minister met een zeer uitgebreide nota over dierenwelzijn is gekomen. Natuurlijk willen we als Dierenbescherming altijd meer, maar tóch heeft zij met deze nota beleidsmatig veel aan de orde gesteld en in gang gezet. En, bij de laatste reorganisatie van haar ministerie lijkt dierenwelzijn een steviger verankerd onderwerp dat zich beter begint te ontwikkelen. Laten we hopen dat deze trend zich binnen het nieuwe ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie voortzet.
"Waar ik persoonlijk heel erg mee in mijn nopjes was, was de aandacht van Gerda Verburg voor de verduurzaming van de veehouderij en de ontwikkeling van tussensegmenten in de markt. Die heeft ze met veel elan en flink wat middelen gesteund. Mede door deze steun is het Beter Leven kenmerk van de Dierenbescherming een onmiskenbaar succes geworden. Inmiddels hebben vijf miljoen (!) dieren een beter leven door de introductie van ons Beter Leven kenmerk.
"Natuurlijk ben ik ook wel eens boos op Gerda geweest. Heel boos zelfs. Zo had ze de neiging de oren te laten hangen naar de achterblijvers, mensen die met de hakken in het zand bleven staan. Denk alleen maar eens aan het uit- en later afstel van de nieuwe regels in het zogenaamde ‘Varkensbesluit’, waardoor varkens in de vee-industrie niet de beloofde extra ruimte krijgen. Of het toestaan van de ‘verrijkte kooi’, een eufemisme voor een aangeklede legbatterij, want dat is zo’n ding. Hiermee hebben we de kans voorbij laten gaan om in Nederland voor eens en voor altijd afscheid te nemen van kooihuisvesting voor legkippen. En dat is toch echt de bedoeling in 2012.
"Tenslotte nog een kleine kanttekening mijnerzijds bij opnieuw een positieve maatregel van Verburg: de introductie van ‘vliegende teams’ die voor een beter toezicht op veetransporten en slachterijen moeten zorgen. Helaas zijn ze hard nodig, maar de reorganisatie en bezuinigingen bij de handhavingsdiensten van de overheid (VWA en AID) zijn een hachelijke zaak die wel eens heel verkeerd uit kunnen pakken
"Hoe dan ook, als we de balans opmaken is het zeker niet alleen maar kommer en kwel geweest onder minister Verburg. We zullen Gerda missen, maar gelukkig kunnen we het allemaal nog eens nalezen in de ‘Gerda’."
***
De schrijver is dus Frank Dales, directeur van de Dierenbescherming. Ik heb het even nagetrokken op zijn weblog en het klopte ook nog! Past helemaal bij hem. Ik denk trouwens dat behalve de Dierenbescherming er geen of zeer weinig andere dierenorganisaties zullen zijn geweest die formeel afscheid hebben genomen van mevrouw Verburg. Ben benieuwd hoe de hapjes waren.... Ik moet erkennen dat ik men. Dales wel grappig vind op het einde. Je vraagt je alleen daardoor wel af wat hij nou nog echt meent van alles wat hij schrijft.
BeantwoordenVerwijderen