Maar zoals alles een prijs heeft, heeft het Engels dat ook. Het gaat om het verschijnsel van het Engels als reclamemiddel. Die toepassing nu missen Britten en Amerikanen, althans in de mate waarin wij dat kennen. Het gaat dan om het contrast met de moedertaal.
Pubers die op school de beginselen van de Engelse taal leren, pronken graag met hun pas verworven kennis.
Ze gebruiken te pas en te onpas Engelse woorden.
Dit zet zich versterkt voort in de wereld van de volwassenen. De reclame speelt hier graag op in.
Het gebruik van Engelse woorden en zinnen in handel en advertenties bedoelt de suggestie over te brengen van 'modern', 'bij-de-tijd', 'snel'.
Als dat aanslaat kun je meteen je winstmarge vergroten, want luister eens, het artikel is misschien niet het goedkoopste, mààààààààr ............... het is wel trendy, modern, jong. Mag dat dan wat kosten?!
Vraag bijvoorbeeld maar eens advies over een badpak aan Inge de Bruijn. Dan krijg je dit als antwoord:
er staat wel een fout in de badpakkenslogan , moet zijn: let's get wet (= let us get wet), maar misschien is dit wel opzettelijk, want is tactiek die toegepast wordt in de reclamewereld (trekt meer de aandacht)
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het een concessie is wegens ruimtegebrek. De letters moesten passen en niet te klein worden, voor de leesbaarheid.
BeantwoordenVerwijderenOverigens stuit dit soort reclame herhaaldelijk op weerstand. Holland Herald (een blaadje van KLM) weigert een advertentie van Sapph, net als NRC Handelsblad. De stad Brussel - of all places - verbood onlangs Sloggireclame.
Een weigering of verbod is natuurlijk ook reclame...
Terecht dat de Sapph advertenties geweigerd worden,die worden idioot veel ge-photoshopt ( ha weer zo'n engels woord...)waardoor de oorspronkelijke maten totaal gewijzigd zijn in een graatmager model met wanzinnig groot hooft en korte nek.En tienermeisjes maar proberen aan dat beeld te voldoen met alle gevolgen vandien.....
BeantwoordenVerwijderenEr is geen land ter wereld waar de culturele zelfverloochening en zelfverachting groter is dan in Nederland.
BeantwoordenVerwijderenWij doen aan salsa dansen en niet aan volksdansen.
Wij spreken van businesspark (een ANWB bord) en niet van zakenpark, enzovoort, enzovoort. Toen Maxima zei dat wij Nederlanders geen eigen cultuur hadden, had ze groot gelijk. Een Engelse collega van mij die een sabbatical year had (goed nederlands woord) zei tot zijn verbijstering:
"You know what Jan, on Dutch tv you have English commercials."
Er is geen Engelsman of Duitser die niet in een Engelse of Duitse auto rijdt en nergens is de taavervuiling zo hard toegeslagen dan in dit land van ordinaire zakenlieden.
Sociaal-psychologisch is dit toch erg interessant; het verbaast me dat dit onderwerp zo weinig aandacht uit die hoek krijgt.
BeantwoordenVerwijderenReclame berust veelal op suggestie. Daarom is ook dat Engels zo gewild. Je suggereert niet alleen dat je ontwikkeld bent, maar ook heel bij-de-tijd. Immers, wie het Engels beheerst, suggereert dat hij/zij op de hoogte is van wat er in de wereld gebeurt, wat de nieuwste ontwikkelingen ('trends') zijn.
Gebruik van de moedertaal krijgt op die manier een beetje de status van dialect. Van de boertjes van buten. 'Drie halen twee betalen' - dat kan eigenlijk alleen nog op de markt.
In het zakenleven vermijd je de moedertaal waar dat kan.