Respect voor dieren

dinsdag 3 augustus 2010

Stierenvechten met de NRC

Stierenvechten is moeilijk te verdedigen. Is het folklore, is het cultuur? Is het erger dan een hanengevecht? Het is in elk geval een eenzijdige strijd, het lot van het dier staat vooraf vast. Al bij zijn geboorte: hij kwam ter wereld om in een arena te sterven.

Zoals, bijvoorbeeld in Nederland, het leven van menige koe, varken of kip er slechts toe dient om in stukken gehakt of gesneden op een bord terecht te komen.

De stier die ooit door een toreador zal worden uitgedaagd, tot vermaak of ontzetting van het publiek, heeft voor die tijd vijf jaar lang een goed verzorgd bestaan geleid.
Een stier die vijf jaar op een ranch doorbrengt, lijkt heel wat beter af dan zijn soortgenoot die een paar weken in een bedompte stal moet doorbrengen en dan naar de slacht gaat.

Dat kan niet worden gezegd van dieren die in de bio-industrie louter als economisch product worden beschouwd. Hun was slechts een kortstondig leven zonder buitenlucht gegund, op een paar vierkante meters of vierkante centimeters.

Wie daar geen bezwaar tegen heeft, beschikt over een dubbele moraal als hij stierenvechten wel afwijst.

De paradox is dat duizenden stieren in Spanje en andere landen slechts worden gefokt teneinde later door een man met een rode lap te worden getart. Zonder dat gevecht zou zo’n stier er nooit zijn geweest. De lotsbestemming van deze stieren is te zijn en te sterven in een arena – of niet te zijn.
-------------------------------------------------------------------------------

Het bovenstaande is een fragment uit een van die hoofdredactionele commentaren uit NRC Handelsblad, waar geen touw aan vast te knopen is. Let wel: dit is niet zomaar een tekstje om de krant te vol te maken Dat lees je hier.

Maar wat wordt hier nu eigenlijk beweerd? Of is dit geen ‘statement’, maar alleen een beschrijving, een feitelijke weergave? Dat lijkt toch wat weinig voor een hoofdredactioneel commentaar.

Hoewel ingezet wordt met ‘moeilijk te verdedigen’ wekt het de schijn dat hier toch een poging ertoe gedaan wordt. Stieren hebben immers zo’n fijn leven, al is hun einde dan niet fijn.

Is het leven zo’n einde waard?

Naar mijn mening is deze redenering / vraag onzinnig. De manier waarop met stieren gesold wordt, het oogmerk ze te doden als vermakelijkheid - zoiets als een publieke executie – daar zijn toch geen woorden voor. Tenzij: barbaarsheid, alleen te vergelijken met wat 20 eeuwen geleden plaatsvond in Romeinse amfitheaters.

***

In diezelfde krant gelukkig ook een reactie van ene Pieter Kottman, die boekdelen spreekt (fragment):

Stierenvechten werd vorige week verboden in Catalonië. “Een separatistische zet”, zeiden de voorstanders van het stierengevecht.

Dat DIERENWELZIJN het werkelijke motief zou zijn, behoort kennelijk niet tot de mogelijkheden. Maar Madrid is in zoveel meer opzichten minder elegant dan Barcelona, waarom ook niet in dit opzicht?

Aanschouw het spuiten van het bloed en alle bespiegelingen over de schoonheid van de strijd tussen mens en dier, die nobele dans des doods, worden praatjes. Het stierengevecht is sowieso een geval van zware kitsch.

(…)

De grootste kitsch schuilt natuurlijk in de ongelijkheid van de verhoudingen. In mei doorboorde een stier de keel van torrero Julio Aparicio. De hoornpunt kwam zijd mond uit.

Juichte het publiek toen?

Werd de stier geroemd om zijn sierlijke aanval, waar zijn tegenstander niet van terug had?

Werd Aparicio mikpunt van spot?

Ter bezegeling van zijn lot aan zijn benen weggesleept?

Juist.

5 opmerkingen:

  1. 'Ze hebben een goed leven gehad'.
    Ten eerste is 5 jaar erg kort voor een dier dat gemiddeld een jaar of 20 kan worden.

    De meeste mensen van boven de 23 jaar hebben ook 'een goed leven gehad'.

    Zouden die dan ook gerust ter vermaak doodgemarteld mogen worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En voor dit volksvermaak geeft Brussel zakken vol subsidies aan de boeren die deze stieren fokken. Maar zoals we kunnen lezen in de Telegraaf: wordt het in Spanje verboden en in China wordt het aangeprezen.

    En dat is met alles zo.
    De bio-industrie moet uit Nederland verdwijnen en in China wordt het met de dag groter, maar ja dat ziet Thieme dan niet meer en dat is dan ook haar zorg niet.

    Dit hoorde ik haar en met mij nog anderen zeggen op een bijeenkomst een paar jaar geleden.

    Wat wij hier verjagen trekt naar China of naar het Oostblok en dan hebben wij er helemaal geen zicht meer op. Dit wil niet zeggen dat ik voor de bio-industrie ben, voor mij hoeft geen dier te sterven. Vegetarisch eten is heerlijk.

    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De bio-industrie dient bestreden te worden.

    Ook hiervoor geldt dat we ons niet moeten laten chanteren door figuren die zeggen dan wel 'naar het buitenland' te gaan.
    Dat geldt voor iedere vorm van criminaliteit, of dat nu met (proef)dieren is, of met iets anders.

    Verbeter de wereld, te beginnen in eigen land.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het verbaasde me niets dat Kopenhagen en Doha niets opleverden. Als je dingen op wereldniveau probeert te veranderen krijg je alleen maar te maken met machtspelletjes en landen die elkaar niets gunnen. Als je daarin gelooft, geloof je in wereldvrede en dat is te idealistisch gedacht.

    Je moet het in eigen land regelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik herinner mij een televisieprograma waarin een zogenaamde verpleger uit een vernietigingskamp zei dat als hij de gevangenen geen dodelijk spuitje had gegeven een ander het wel zou hebben gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen