Dierproeven: hoe je bedonderd wordt (2)

Dierproeven: hoe je bedonderd wordt (2)

Als het over dierproeven gaat, moet je tegenwoordig vooral uitkijken voor je ‘vrienden’.

Het is een trend: zoals de vleesconsumptie aangemoedigd wordt door Dierenbescherming en Wakker Dier, zo wordt geprobeerd het uitvoeren van dierproeven acceptabel te maken door - alweer - Dierenbescherming (DB), en Sophia Vereeniging (SV). De Sophia Vereeniging is een verhaal apart, daarover later meer.

Het zijn Janne Kuil (DB) en Netty van Lookeren Campagne (SV), die op dit gebied het voortouw nemen. Ze voorzien zich van rugdekking door beruchte dierproefnemers uit het BPRC t.w. Heidt en Bajramovic.
Ook andere onderzoekers, plus Cees Smit (doctor honoris causa) van een patiëntenvereniging, ondersteunen deze initiatieven. Het zijn haast steeds dezelfde mensen die zich voor dit karretje laten spannen.

Hieronder op deze site bespraken we al een ander foldertje van deze mensen: 'Ik wil het wel weten'.

In de nieuwe folder doen deze lieden het voorkomen - net als op de website  - dat ze objectieve voorlichting geven. Het tegendeel is waar. Er wordt zorgvuldig geselecteerde informatie verstrekt die in de regel op zich niet onwaar is, maar meestal ook niet de hele waarheid bevat.
De Stichting Informatie Dierproeven (SID) f i l t e r t informatie.

De overheid draagt financieel bij; zo is met overheidssteun een dure, kleurrijke folder uitgegeven, onder de enthousiaste titel: Dierproeven. Zo doen ze dat!

Een voorbeeld.

Standaard wordt er gesproken over (bescherming van) het welzijn van proefdieren.
Daartegenover staat: het ongerief van proefdieren.

Ziehier in een notedop de mentaliteit van deze mensen, zich noemende dierenbeschermers; onderzoekers; lid patiëntenvereniging.

‘Welzijn van proefdieren’ wil zeggen dat de dieren het fijn hebben, goed verzorgd worden, e.d. Een proefdier mag dan opgesloten zijn in een kunststof bakje of in een ander kooitje, maar verder is hij eigenlijk niet van een soortgenoot in het wild of het eigen huisdier, te onderscheiden.

Blije proefdieren kennen vanzelf ook geen pijn; ze lijden niet. Het enige wat wel eens gebeurt is dat ze ‘ongerief’ ervaren.
Maar ja, wat is ‘ongerief’ nou helemaal? Dat overkomt ons mensen ook wel eens, bijv. als we moeten staan in een volle, slingerende bus of tram. Als je haast hebt, en de spoorbomen gaan voor je neus dicht. Als je ongesteld bent. Zo kan iedereen wel voorbeelden bedenken van situaties die als ongerief(lijk) worden ervaren.

Duidelijk is hopelijk dat deze voorstelling van zaken niets met de werkelijke toestand te maken heeft waarin proefdieren verkeren. Om deze dieren enigszins te kunnen hanteren is er zelfs een apart vak ontstaan: Proefdierkunde. Met een standaardwerk: Handboek Proefdierkunde.

En zo kun je, de folder lezende, doorgaan.

Wat betekent bijvoorbeeld de mededeling dat in de VS muizen niet als proefdieren geregistreerd worden?! Wat wordt hiermee gesuggereerd?

Of: wat betekent het dat sinds 1978 het aantal dierproeven met 63,2% is gedaald? Is dit - onverdeeld - positief?!
Er wordt niet bij stilgestaan dat de daling zich pas inzette in 1978, na tientallen jaren van strijd. Nederland was een van de laatste landen in Europa die een Wet op de Dierproeven (WOD) invoerde.

Er wordt niet bij stilgestaan dat het 1978 moest worden en onderzoekers gedwongen moesten worden minder dierproeven te doen. Er worden nog steeds veel te veel dierproeven gedaan maar als je onderzoekers helemaal de vrije hand geeft, dan wordt het dus nog veel erger. Maar dat weten we al uit de tijd van Nazi-Duitsland.

Het spreekt wel vanzelf dat in deze folder melding gemaakt wordt van schaamlappen als daar zijn: de Inspectie, de dierproefverzorger en dierenarts (art. 12 en 14 WOD) en last not least de Bloedraden, officieel genaamd Dierexperimentencommissies (DEC’s; art. 10a WOD).
Dat dit allemaal niet of nauwelijks functioneert of aan het doel beantwoordt, onderbemand is, enz. - daarover geen woord.

De folder is een opportunistisch samengaan van overheid, dierenbeschermers en dierproefnemers. Men hoopt aan elkaar legitimiteit te ontlenen. Het product van dit monsterverbond: Dierproeven. Zo doen ze dat! is een nieuw, beschamend wangedrocht.