De Reclamecodecommissie (RCC) is een branche-organisatie. Zij wordt gefinancierd uit bijdragen van aangesloten bedrijven (adverteerders). Dit noemt men: zelfregulering. Hieruit volgt dat zij bij voorbaat positief staat ten opzichte van adverteerders.
De spanning waarin deze Commissie moet werken is dus dat zij enerzijds het klagen door consumenten niet zinloos moet maken; anderzijds: reclame niet onmogelijk moet maken.
Mijn indruk van deze Commissie is dat verreweg de meeste klachten van consumenten verworpen worden, en niet zelden niet eens in behandeling genomen! In de zeldzame gevallen dat een klacht wordt toegewezen haalt dat dan ook meestal de publiciteit.
De Nederlandse reclamecode (NRC) is echter in ontwikkeling. Vermoedelijk ook onder invloed van het werk van de Consumentenbond en van allerlei rtv-programma’s over dit onderwerp. Voor de consument is dat een heel goede zaak. Klagen loont steeds meer.
De Nederlandse reclamecode zoals die gehanteerd wordt door de Reclamecodecie is een heel eenvoudig reglement, in hoofdzaak bestaande uit nog geen twintig artikelen. Je kunt het downloaden van de website maar overzichtelijker is het het boekje met de code te lezen.
Om de dagelijkse stroom klachten enigszins in te dammen zijn verschillende artikelen tegenwoordig voorzien van een toelichting. Nieuw is o.a. de volgende uitleg over ‘eerlijk’ zakendoen.
Reclame is oneerlijk wanneer zij:
1) in strijd is met de vereisten van professionele toewijding, en
2) het economische gedrag van de gemiddelde consument wezenlijk verstoort of kan verstoren.
Misleidende reclame en agressieve reclame zijn in ieder geval oneerlijk.
Indien reclame op een bepaalde groep consumenten gericht is, zal de reclame het economisch gedrag van het gemiddeld lid van die groep moeten verstoren alvorens sprake kan zijn van oneerlijkheid.
Dit laat onverlet de gangbare, legitieme reclamepraktijk waarbij overdreven uitspraken worden gedaan of uitspraken die niet letterlijk dienen te worden genomen.
Commentaar: Deze ontsnappingsroute hanteert de RCC graag om de adverteerder in het gelijk te stellen. (BW)
Het economische gedrag van consumenten wezenlijk verstoren betekent:
reclame gebruiken om het vermogen van de consument om een geïnformeerd besluit te nemen merkbaar te beperken, waardoor de consument tot een transactie besluit waartoe hij anders niet had besloten.
Onder ‘professionele toewijding’ wordt verstaan:
het normale niveau van vakkundigheid en zorgvuldigheid dat redelijkerwijs van een handelaar ten aanzien van consumenten verwacht mag worden overeenkomstig eerlijke marktpraktijken en/of de standaard van goede trouw in de sector van de handelaar.
Besluit over een transactie betekent:
een door een consument genomen besluit over de vraag of, en, zo ja, hoe en op welke voorwaarden hij een product koopt, betaalt, behoudt of van de hand doet, of
een contractueel recht uitoefent in verband met het product, ongeacht of de consument wel of niet tot handelen overgaat.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten