.jpg)
Onlangs kwamen hier de spijswetten even om de hoek kijken. Dat was naar aanleiding van de discussie over het verwijderen van drie schilderijen met afbeeldingen van varkens in een Leerdams ziekenhuis.
Het kwam erop neer dat uitgelegd werd waartoe deze wetten dienden. Ik heb eens gekeken wat de auteur van wikipedia daarover meldt. Dat is in het kort het volgende (fragm.):
De spijswetten zijn richtlijnen in de Hebreeuwse Bijbel, onder meer te vinden in het Bijbelboek Leviticus. Deze richtlijnen geven bijvoorbeeld aan dat men geen varkensvlees mag eten, geen oesters, bepaald gevogelte en geeft aan wat reine en onreine dieren zijn om te eten.
Orthodoxe joden hanteren deze spijswetten nog steeds. Gelovige joden, of joden die de traditie respecteren, eten daarom ook geen varkensvlees.
De meeste christenen beschouwen de spijswetten voor hen echter niet van toepassing. Ze beschouwen de spijswetten als ingevoerd ten tijde van onhygiënische leefomstandigheden in de woestijn, waar weinig reinigingsmiddelen zoals schoon water aanwezig waren en voedsel moeilijker gedurende langere tijd goed te houden was.
Christenen hebben dus de tering naar de nering gezet. Prachtig staaltje van opportunisme.
Het is jammer dat de schrijvers van de Heilige boeken - en latere voorgangers - geen oog gehad hebben voor het vegetarisme. Dat is namelijk ook al eeuwenoud. Met name in de Griekse oudheid werd het gepraktiseerd, o.a. door de wiskundige Pythagoras.
In dit opzicht kunnen Marianne Thieme en Nico Koffeman dichtbij huis goed werk doen.
Volgens wikipedia worden de joodse spijswetten namelijk nog heden onderwezen vanaf de kansel van de Zevendedagsadventisten.
Er staan ook diervriendelijke dingen in de Bijbel. Jesaja droomt over een latere wereld waarin het lam zal rusten tussen de poten van de leeuw en tijger en kalf uit dezelfde ruif zullen eten. Dat volgens de joodse spijswetten zuivel en vlees niet tijdens dezelfde maaltijd mogen worden genuttigd, is omdat het risico niet mag worden genomen dat het kalf wordt gekookt in de melk van zijn moeder. Er zijn twee rabbijnse tradities. Volgens de ene mag er onder bepaalde voorwaarden wel vlees worden gegeten en volgens de andere niet, omdat het eten van vlees voortvloeit uit de zondeval.
BeantwoordenVerwijderenKatholieken mochten vele eeuwen op vrijdag geen vlees eten (helaas wel vis). In de veertig dagen voor Pasen mocht ook geen vlees worden gegeten en ik meen ook geen eieren. Nu is het alleen nog op Aswoensdag en Goede Vrijdag verboden om vlees te eten. Zoals ik al eens eerder op deze site heb geschreven, bestaan er ook kloosters waar altijd vegetarisch en zelfs veganistisch wordt gegeten.
Het lijkt mij mogelijk dat het in de woestijn moeilijker was om uitsluitend plantaardig voedsel te nuttigen dan in India, bakermat van hindoeïsme en boeddhisme, dat een weelderige plantaardige natuur had. In Noord-Europa zal het vroeger ook moeilijker geweest zijn om als vegetariër te leven.
Op Bali heerst momenteel hondsdolheid. Alle honden worden nu ingeënt, ook de wilde. Om religieuze (hindoeïstische) redenen wil men de honden niet doden. Ik denk dat men in Europa deze scrupules niet heeft.
Aanvulling. In elk geval was het vóór het Tweede Vaticaans Concilie aan katholieken verboden om tweemaal per dag vlees te eten, dus ook buiten de vrijdagen en de Vastentijd om. Een katholiek moest kiezen tussen vlees eten bij de warme maaltijd of vlees eten bij een van de broodmaaltijden. Vanuit de katholieke leer gezien, is het vegetarisme dus beter.
BeantwoordenVerwijderen@Erica, je aanvulling: ik ben van vóór het Tweede Vaticaans Concilie :) en heb een tijd school gelopen bij katholieke nonnen - kreeg dus dagelijks godsdienst door de strot geramd.Dat het 'ons' verboden was om 2 x per dag vlees te eten buiten de vastentijd, dat hebben ze ons nooit verteld. Nou ja, in die tijd werd er door de gewone man sowieso ook niet zoveel vlees gegeten als nu.
BeantwoordenVerwijderen