Het verhaal over de stichting van Rome werd voor het eerst opgetekend in de 1e eeuw voor Christus door Vergilius in zijn epos "Aeneas". Romulus en Remus zouden de nakomelingen zijn van de Trojaan Aeneas. Aeneas ontsnapte met zijn vader Anchises en zijn zoon Ascanius uit het brandende Troje en belandde na veel omzwervingen aan de rivier de Tiber in Italië.
Een van zijn nakomelingen, de priesteres en Vestaalse maagd Rhea Silvia, was zwanger van de oorlogsgod Mars. Nadat zij werd vermoord werden Romulus en Remus in een rieten mand in Rome in de Tiber geworpen, waarna ze werden gevonden en gezoogd door een wolvin, de Lupa Capitoli, de wolf van het Capitool.
Commentaar BW:
Er zijn veel verhalen over wolven: sprookjes, mythen, sagen, legenden. Een beroemde legende is ook die van de wolf van Gubbio, een dorp in midden-Italië. Hierin speelt de heilige Franciscus een belangrijke rol.
Het 'biezen mandje' (als wiegje) is eveneens een bekend (kunst)historisch motief, dat we - niet voor het eerst - tegenkomen in het verhaal van het te vondeling leggen van Mozes.
23 Eeuwen voor Christus wordt dit motief al vermeld in de geschiedenis van Sargon van Akkad (Babylonië).
 |
| Sint Franciscus en de wolf van Gubbio |
Jeetje nog een maagd die zwanger was !! Hoeveel zijn er daar wel niet van?
BeantwoordenVerwijderenInderdaad: ook een geliefd motief.
BeantwoordenVerwijderenWikipedia zegt er dit over:
Ze waren 'maagd' in de betekenis van niet gebonden zijn aan een man; ze hadden geen echtgenoot, dus de vader van hun kinderen was niet bekend. Zij werden 'kinderen van god' genoemd. Dit komt ook naar voren in de verhalen over Rhea Silvia, zij was de moeder van de goddelijke kinderen Romulus en Remus.
In de middeleeuwse romans over Reinaard de vos was Izegrim de wolf een goedzak, die te grazen werd genomen door bloedhonden.
BeantwoordenVerwijderen