Proefdieren en Netty (2)

In oktober 1999 is Netty min of meer toevallig aanwezig op een symposium van de universiteit Utrecht: daar wordt haar belangstelling voor de proefdieren gewekt. Zij bezoekt aansluitend Ronald Bontrop, sinds 1998 directeur van het BPRC in Rijswijk, en bezichtigt de deerniswekkende verblijven van de apen. Onderzoeker Bontrop zegt dat hij het ook graag anders zou zien – maar ja, geen geld hè.

Netty bespreekt de kwestie met haar eigen bestuur en stelt voor het primatencentrum te helpen met – s c h r i k  n i e t – 500 duizend gulden.
Itussen is ook contact opgenomen met het departement en de ambtelijke penose in Den Haag zit op het vinkentouw. Zij bieden aan 15 miljoen gulden aan het BPRC te geven MITS de Sophia Vereeniging meedoet, TENEINDE deze subsidie aan het BPRC aan de buitenwacht (en parlement) te kunnen verkopen.

Netty c.s. gaat akkoord en schenkt uit naam van de leden van de Sophia Vereeniging 250 duizend gulden aan het BPRC. (18 oktober 2000)

Sindsdien is Netty de S T E R in de dierproefwereld. Ze wordt overal uitgenodigd en gefëteerd. Het enige wat haar nog onthouden wordt, is een eredoctoraat, zoals dat wel toegekend werd aan bijv. de actieve voorzitter van een patiëntenvereniging, Cees Smit.

Extra pijnlijk is deze affaire omdat er juist in die tijd een internationale actie gevoerd werd tegen het BPRC, in eerste instantie ter bevrijding van de 120 chimpansees aldaar, in tweede instantie om de sluiting van dit primatencentrum te bewerkstelligen. Een van de deelnemers aan CEECE (Coalition to End Experimentation on Chimpanzees in Europe), was de Dierenbescherming, woordvoerster - daar is ze weer: Janne Kuil.

Janne was toen nog niet zo weg van Netty als nu. Meershoek citeert haar:

‘‘Ik heb Netty horen spreken op een symposium. Haar uitspraken getuigden van een onwetendheid die ronduit pijnlijk waren. Ik dacht bij mezelf: van welke planeet ben jij afkomstig? Ze heeft de andere (CEECE) organisaties voor schut gezet.’

Een andere betrokkene, de (emeritus) hoogleraar proefdierkunde, Bert van Zutphen, zegt er bij Meershoek het volgende over:

Met de schenking heeft de Sophia Vereeniging het BPRC gered van het faillissement. 'Als zij niet de helpende hand had uitgestoken, was het scenario afbouw geweest. De salarissen en de pensioenvoorzieningen konden op dat moment niet meer worden betaald. De leiding van het BPRC heeft er hard aan getrokken om de steun van het ministerie te krijgen. Dat lukte maar matig. Een keerpunt was het moment dat de Sophia Vereeniging aangaf dat zij belangstelling had voor de problematiek. Dat was een succes voor de ambtelijke top van het ministerie. Het was een verademing. Het stelde minister Hermans in staat vijftien miljoen gulden in het primatencentrum te steken, en daar vervolgens ook de steun van de Tweede Kamer voor te krijgen.'

Het slot van deze verwikkelingen is dat wèl de experimenten op de chimpansees beëindigd zijn - die leverden toch al niets op – maar dat de experimenten op andere apensoorten gewoon doorgaan, - en tot niets leiden.

Van CEECE wordt nimmermeer vernomen.

(slot volgt)