Bestel je baby bij Barend

 

Het verhaal onder de titel ‘Alles onder controle, van de wieg tot het graf’ in de krant van vorige week had ik overgeslagen, maar door een ingezonden brief van Piet Borst heb ik dat alsnog gelezen. Het is verbijsterende koffieleut van ene Henk ten Have, die zich niet geneert te vermelden dat hij niet van de straat is maar:

• arts en filosoof,
• directeur van de Afdeling Ethiek van Wetenschap en Technologie bij UNESCO, Parijs en
• hoogleraar Internationale Bio-ethiek aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.

Snedig merkt Borst daarbij op dat hij het belangrijkste nog weglaat, nl. gewezen hoogleraar katholieke re­ligie in Maastricht. Iemand die “de dogma's van zijn geloof in de krant uitdraagt. Dat geloof verbiedt immers euthanasie, abortus en condooms.”  En Borst vervolgt met:

‘De kwa­liteit van de argumenten die Ten Ha­ve aanvoert, wordt geïllustreerd door zijn zin: ,,Binnenkort kunnen bij embryo’s eigenschappen worden veranderd zodat we een kind krijgen naar onze eigen wensen."

Waarom dit bio­logische onzin is, heb ik tien jaar ge­leden al beschreven.

We zijn niet in staat om gericht genen te vervangen in een embryo en wij hebben nog geen flauw idee welke genen we dan zou­den moeten modificeren om gewens­te eigenschappen als muzikaliteit, intellect of hard schaatsen te verkrij­gen.’

Tot zover het commentaar van Borst. Ik ben geen vriend van deze gewetenloze dierproefnemer maar dit moet ik toegeven: zijn tekst over 'Eugenetische oprispingen' uit 2000 is fraai. In tegenstelling tot de loze kreten van Ten Have gaat dit ergens over.

Een paar citaten:

Ieder goed genetisch leerboek bevat simpele berekeningen die laten zien dat de menselijke genenpoel niet zo makkelijk vertroebeld wordt. Zolang de diabeten en bijzienden niet veel méér kinderen krijgen dan andere mensen, stijgt het aandeel van hun minder geslaagde genen in de menselijke populatie maar heel langzaam. Bovendien staan er tegenover deze dysgenetische effecten van geneeskunde (meer `slechte' genen), ook eugenetische effecten.

Bij het veranderen van onze geslachtscellen zijn er twee grote principiële problemen (naast allerlei technische hindernissen): het gericht veranderen van een aantal genen in dezelfde eicel/zaadcel is onmogelijk en er is zelfs geen theoretische oplossing voor dit probleem in zicht; het gericht veranderen van complexe eigenschappen als intellect vereist een kennis van genen en geninteracties die nog buiten ons voorstellingsvermogen ligt.

Hoe komt het dan dat sommige onderzoekers spreken over `kinderen op bestelling'? Waarschijnlijk gaat het hierbij om een kritiekloze extrapolatie van een paar recente successen bij DNA-modificatie.

Let wel, dit zijn ingrepen in lichaamscellen, niet geslachtscellen (de kiembaan). De aangebrachte DNA-veranderingen worden niet doorgegeven aan het nageslacht en hebben niets te maken met eugenetica.

Daarbij is vervanging van een defect gen is heel iets anders dan de verandering van een complexe eigenschap als muzikaliteit.